Entzugsoptimismus - JAW

Und ich schmeiß' die letzten Reste der Pillenbox dem Klo in den Rachen

Seh', wie die stabilste meiner Krücken im Wasser versinkt

Es scheint, als versuchten sie entgegen des Soges zu paddeln

Um zurück in mein Leben in der Umnachtung zu spring’n

Es tut mir Leid, Freunde, das hier wird ein Abschied für immer

Denn für mich habt ihr ab heute euern Dienst getan

Ein neues Licht an meiner Wand verdrängt die Schatten im Zimmer

Für die Welt meiner Wahrnehmung gebt ihr den Ton nicht mehr an

Ich fühl' mich bereit, diesen Schritt jetzt zu geh’n

Nie wieder Rückfälle, nie wieder Rezepte besorgen

Nie mehr zurückblicken, mein Lebenskonzept wird konkret

Ich werd' es ohne schaffen und freu' mich jetzt schon auf morgen

Auf meiner Brust sitzt ein Wesen ohne Knochen und Form

Es lauscht der Erstarrung meiner Verzweiflung mit offenen Ohr’n

Es sieht den Klang meines flachen Atems mit reglosen Augen

Die Luft wird knapp, mein Geist tappt im gläsernen Rauschen

Und es lässt mich nicht los, ich bitte dich, lass mich geh’n

Du kannst ein anderes Menschenwesen als Gast einnehm’n

Hier wirst du keine Nahrung mehr finden

Denn ich hab' ihnen abgeschworen, den satanischen Stimmen

Ein neuer Tag und der letzte überstanden

Und eigentlich sind kleine Rückfälle völlig normal

Und kein Grund sich weiter in 'nem Bett zu verschanzen

Und Rückzug ist der erste Schritt Richtung Höllenportal

Ich bin zu stark, um mich hier vom Nieder unterkriegen zu lassen

Und raffe mich auf, der Kraftraum meiner Seelenbatterie

Es ist nicht mein Ziel, die hundert Kilo zu schaffen

Doch es bleibt ein gutes Mittel gegen Herbstmelancholie

Und ich geh' durch die Stadt und scheine ein Mensch zu sein

Ich gehe wie ein Fels durch die Massen

Stagnation weicht in einem Hauch von Unendlichkeit

Ich schein' darüber weg zu sein, die Welt zu verachten

Der nächste Morgen, ich sitz' rauchend am Tisch

Die Dunkelheit übermannt mich und raubt mir die Sicht

Und es ist nichts mehr von Sinn behaftet

Ich gehe den schweren Gang Richtung Dusche

In der Absicht in meinen Überresten sowas wie 'nen Funken zu entzünden

Doch der Widerstand des Bodens scheint unter mir zu schwinden

Irgendwas wohnt in mir

Und lässt jedes Aufbegehren tief in den Grundfesten kollabier’n

Ein weiterer Tag, diese Scheiße zerstört mich nicht

Krankheit ist Vergangenheit, ich leb' in der Zukunft

Und verfüg' über genügend Reserven, geistig wie körperlich

Und führe die Heilung herbei durch tägliches Zutun

Die Sonne lacht mich an, der Wind will mich tragen

Die Luft in der Rolle des treuen Lebenselixiers

Die letzten meiner Zweifel verschwinden hinter Fassaden

Und es scheint tatsächlich so, als sei das Elend nicht mehr hier

Ich bin so nah an den Dingen wie schon lange nicht mehr

Keine weitgehende Eindämmung von Höhen und Tiefen

Es ist wie bei Wolfgang Niedecken, «Verdammt lange her»

Und endlich bin ich in der Lage, die Schönheit zu erschließen

Und ich liege wie versiegt im Bett, fern von allen

Bin nur noch ein Restprodukt, um das die Schmerzen feilschen

Kein Sinn mehr für Realität

Ich stell' mir letztlich die Frage, habe ich jemals gelebt?

Mir wird letztendlich klar, ich kann nicht ohne sie sein

Kipp' die hundertfünfzig Milligramm wie gewohnt in mich rein

Es bleibt wohl immer noch ein langer Weg

Bis ich am Ende meiner Seelenverwandlung steh'

Ал мен таблетка қорабының соңғы қалдықтарын дәретхананың тамағына лақтырамын

Қараңдаршы, менің ең тұрақты балдақтарымның суға қалай батып бара жатқанын

Олар тартылған күшке қарсы қалақшаға ұмтылатын сияқты

Қараңғыда өміріме қайта секіру үшін

Кешіріңіз достар, бұл мәңгілік қоштасу болады

Өйткені сен мен үшін бүгіннен бастап қызметіңді атқардың

Менің қабырғамдағы жаңа жарық бөлмедегі көлеңкелерді ығыстырады

Сіз енді менің қабылдау әлемім үшін үнді белгілемейсіз

Мен қазір бұл қадамға дайынмын

Енді қайталанулар, рецепттер алынбайды

Ешқашан артқа қарама, менің өмір туралы тұжырымдамам нақты болады

Мен онсыз да үлгеремін және ертеңгі күнді асыға күтемін

Кеудемде сүйегі мен пішіні жоқ тіршілік иесі отыр

Үмітсіздігімнің шалды құлағын ашып тыңдайды

Бұл менің жай ғана тыныс алуымның дыбысын қозғалмайтын көздерімен көреді

Ауа азайып барады, менің ойым әйнек шуында дірілдейді

Ал ол мені жібермейді, өтінемін, жіберіңізші

Қонақ ретінде басқа адамды қабылдауға болады

Мұнда сіз бұдан артық тамақ таба алмайсыз

Өйткені мен олардан, шайтандық дауыстардан бас тарттым

Жаңа күн және соңғысы аяқталды

Ал шын мәнінде, кішігірім рецидивтер толығымен қалыпты

Және төсекке тығылып қалуға ешқандай себеп жоқ

Ал шегіну - тозақ порталына алғашқы қадам

Мен тым күштімін, төменнің мені осында түсіруіне жол бермеймін

Ал мені алыңыз, менің жан батареямның қуат бөлмесі

Менің мақсатым 100 келіге жету емес

Бірақ бұл күзгі меланхолия үшін жақсы құрал болып қала береді

Ал мен қаланы аралап, адам сияқтымын

Мен қалың жұрттың арасынан тас сияқты жүремін

Тоқырау шексіздіктің жанасуында орын береді

Мен дүниені менсінбей қалған сияқтымын

Келесі күні таңертең үстел басында темекі шегіп отырмын

Мені қараңғылық басып, көзімді тайдырады

Ал енді ештеңенің мағынасы жоқ

Мен душқа қарай қиын жолмен жүремін

Қалдықтарымда ұшқын сияқты бірдеңені тұтандыру ниеті

Бірақ жердің қарсылығы менің астымда сөніп бара жатқандай

Менде бір нәрсе тұрады

Әр көтерілістің іргетасқа түсуіне мүмкіндік береді

Тағы бір күні бұл боқ мені құртпайды

Ауру өткенде, Мен болашақта өмір сүремін

Және ақыл-ой және физикалық тұрғыдан жеткілікті резервтер бар

Күнделікті әрекет арқылы сауықтырыңыз

Күн маған күледі, Жел мені алып кеткісі келеді

Өмірдің адал эликсирі рөліндегі ауа

Менің соңғы күмәнім қасбеттердің артында жоғалады

Ал бұл жерде қасірет жоқ сияқты

Мен көптен бері болмағандай жақынмын

Көтерілулер мен құлдыраулардың кең ауқымы жоқ

Бұл Вольфганг Нидеккен сияқты, «Баяғыда қарғыс атсын»

Ақырында мен сұлулықтың құлпын аша аламын

Ал мен төсекте құрғақ жатырмын, бәрінен алыс

Мен жай ғана ауырсынуды басатын қалдық өніммін

Енді шындық сезімі жоқ

Ақырында мен өзіме сұрақ қоямын, мен өмір сүрдім бе?

Ақырында мен онсыз бола алмайтынымды түсіндім

Жүз елу миллиграммды маған әдеттегідей құйыңыз

Әлі талай жол бар шығар

Менің жан түрлендіруімнің соңына жеткенше