No Tiene Dueno (Soleà) - Javier Krahe, Diego El Cigala, Gladston Galliza

Se fueron primavera y estío

Pues qué mal

Pero, en fin, así es

Yo seguiré mi caminata

Ni feo, ni católico, ni sentimental

Ni siquiera marqués

Pero dispuesto a otra sonata

Que toca la de otoño, pues que toque

Que trastoque tu vida y tu cuaderno

Corazón otoñal, hasta el disloque

Otozán corañol, hasta el invierno

A esa nieve le haré un canto ex profeso

Ahora no hablemos de eso

No hablaremos de eso

Aparte de hojas muertas y llantos de violín

El otoño traerá

Sus frutas y flores tardías

Y, aquellas por el huerto, éstas por el jardín

-siempre alguna caerá-

Harán espléndidos mis días

Tendré sin ningún ruido, muchas nueces

Con la edad aprendí a jugar mis bazas

Y no pienso sufrir por pequeñeces

Ni tampoco probar las calabazas

A ese feo le haré un canto ex profeso

Ahora no hablemos de eso

No hablemos de eso

Si alegre es mi vendimia, ¡qué juerga en el lagar!

Ya envidiáis mi ocasión

Vosotros, los de veintitantos

Mi cuadro, sin embargo, tiene un feo lunar

Un sombrío borrón

Noviembre, con sus camposantos

Donde yacen novelas de heroínas

Que a mis labios les daban su sentido

Hoy he visto partir golondrinas

Con sus nombres y el mío hacia el olvido

A esa pena le haré un canto ex profeso

Ahora no hablemos de eso

No hablemos de eso

Que la melancolía no ocupe más lugar

Que un rincón por ahí

Saqué un notable en mi pasado

Si emprendo un nuevo curso sin ser un escolar

Es por saber de ti

Te invito a mi bosque dorado

Verás brillar el sol entre las ramas

Cuando pises con garbo en sus senderos

Y llegaré a saber cómo te llamas

Sí la suerte nos libra de aguaceros

Y a tu nombre le haré un canto ex profeso

Ahora ven, dame un beso

Y hablemos de eso

Көктем мен жаз кетті

Өкінішті

Бірақ, түптеп келгенде, солай болады

Мен серуенімді жалғастырамын

Ұсқынсыз да, католиктік те, сентиментальды да емес

тіпті маркиз емес

Бірақ басқа сонатаға дайын

Күзді ойнайық, жарайсыңдар ойнайық

Бұл сіздің өміріңізді және дәптеріңізді бұзады

Күзгі жүрек, дислокацияға дейін

Отозан коранол, қысқа дейін

Сол қарға мен әдейі ән саламын

Енді ол туралы айтпай-ақ қояйық

Біз бұл туралы айтпаймыз

Өлі жапырақтар мен скрипка айқайынан басқа

күз әкеледі

Оның кеш жемістері мен гүлдері

Ал, мыналар бақшаға, мыналар бақшаға

-кейбіреулер әрқашан құлап қалады-

Олар менің күндерімді керемет етеді

Мен ешқандай шусыз, көптеген жаңғақтарға ие боламын

Жасым ұлғайған сайын трюктерді ойнауды үйрендім

Ал мен болмашы нәрселер үшін азап шегуді жоспарламаймын

Мен асқабақтың дәмін татпаймын

Сол шіркінге әдейі өлең шығарамын

Енді ол туралы айтпай-ақ қояйық

Ол туралы айтпа

Егінім көңілді болса, шарап сыққанда қандай қызық!

Сіз менің мүмкіндігіме қызғанышпен қарайсыз

Сіз жиырма жастасыз

Менің картинамда ұсқынсыз мең бар

күңгірт бұлдыр

Қараша, зираттары бар

Батырлық романдар қайда жатыр

Олар менің ерніме өз мағынасын берді

Бүгін мен қарлығаштардың кетіп бара жатқанын көрдім

Олардың есімдерімен және менікі ұмытуға қарай

Сол мұңға әдейі өлең шығарамын

Енді ол туралы айтпай-ақ қояйық

Ол туралы айтпа

Меланхолия енді орын алмасын

сол жақтағы бұрыш

Мен өткенде В алғанмын

Мен стипендиат болмай, жаңа курсты бастасам

Бұл сіз туралы білу

Мен сені алтын орманыма шақырамын

Сіз бұтақтардан күн сәулесін көресіз

Сіз олардың жолында рақымдылықпен басқан кезде

Ал мен сенің атыңды білемін

Иә, сәттілік бізді нөсерден құтқарады

Ал сенің атыңа әдейі ән шығарамын

енді кел мені сүй

және ол туралы сөйлесейік