Niebla Del Riachuelo - Bebo Valdes, Diego El Cigala

Turbio fondeadero donde van a recalar

Barcos que en el muelle para siempre han de quedar

Sombras que se alargan en la noche del dolor

Turbio fondeadero donde van a recalar

Barcos que en el muelle para siempre han de quedar

Sombras que se alargan en la noche del dolor

Náufragos del mundo que han perdido el corazón

Puentes y cordajes donde el viento viene a aullar

Barcos carboneros que jamás van a zarpar

Sordos cementerios de las naves que al morir

Sueñan sin embargo que a la mar han de partir

Niebla del Riachuelo

Amarrado al recuerdo

Te sigo esperando

Niebla del Riachuelo

De ese amor, para siempre

Me vas alejando

Nunca más volvió

Nunca más la vi

Nunca más su voz nombró mi nombre junto a mí

Esa misma voz que dijo: «Adiós»

Niebla del Riachuelo

Amarrado al recuerdo

Te sigo esperando

Niebla del Riachuelo

De ese amor, para siempre

Me vas alejando

Nunca más volvió

Nunca más la vi

Nunca más su voz nombró mi nombre junto a mí

Esa misma voz que dijo: «Adiós»

Sueña, marinero, con tu viejo bergantin

Bebe tus nostalgias en el sordo cafetin…

Llueve sobre el puerto, mientras tanto mi cancion;

Llueve lentamente sobre tu desolacion…

Anclas que ya nunca, nunca mqs, han de levar

Bordas de lanchones sin amarras que soltar…

Triste caravana sin destino ni ilusion

Como un barco preso en la «botella del figon»…

Олар қонатын көлеңкелі тірек

Айлақта мәңгі қалуы керек қайықтар

Ауырсынған түнде ұзартылатын көлеңкелер

Олар қонатын көлеңкелі тірек

Айлақта мәңгі қалуы керек қайықтар

Ауырсынған түнде ұзартылатын көлеңкелер

Жүрегінен айырылған дүниенің қазылары

Жел соққан көпірлер мен арқандар

Ешқашан жүзбейтін көмір қайықтары

Қайтыс болған кездегі кемелердің саңырау зираттары

Алайда олар теңізге кету керек деп армандайды

өзен тұманы

естелікке байланысты

Мен әлі күтіп жүрмін

өзен тұманы

Сол махаббаттан, мәңгілік

сен мені қуып бара жатырсың

ешқашан қайтып келмеді

Мен оны енді ешқашан көрмедім

Ешқашан оның дауысы менің атымды қасымда атаған жоқ

«Қош бол» деген сол дауыс

өзен тұманы

естелікке байланысты

Мен әлі күтіп жүрмін

өзен тұманы

Сол махаббаттан, мәңгілік

сен мені қуып бара жатырсың

ешқашан қайтып келмеді

Мен оны енді ешқашан көрмедім

Ешқашан оның дауысы менің атымды қасымда атаған жоқ

«Қош бол» деген сол дауыс

Арман, теңізші, ескі бригадаңмен

Саңыраулар кафесінде сағынышыңызды ішіңіз ...

Портқа жаңбыр жауады, бұл арада менің әнім;

Сендердің қаңырап қалған жерлеріңе жаңбыр баяу жауады...

Ешқашан және ешқашан көтерілмейтін якорь

Босату үшін арқансыз баржалардың шекаралары…

Тағдырсыз, елессіз мұңды керуен

«Фигон бөтелкесінде» қамалған кеме сияқты...