Белая ночь - Изабелла Юрьева

Весна не прошла, жасмин еще цвел,

Звенели соловьи на старых кленах.

Ждала я в беседке, и ты пришел.

И был со мной, влюбленный, нежный мой.

Шептал слова любви:

«Белая ночь, милая ночь,

Светлою мглой здесь нас укрой.

И не спеши нам зажечь свет зари.

Белая ночь, милая ночь,

Сон добрых дней нежно навей.

И со мной ты,

Мы вдвоем — я и ты».

И снова весна, опять все в цвету,

Вновь соловьи звенят в аллеях парка.

Зачем мне их песни?

Он не придет.

И сердце вновь так жарко шепчет мне

О той, другой весне…

Белая ночь, светлая ночь,

Лучик огня — память о нем.

О, скорей пусть мне мелькнет свет зари!

Белая ночь, светлая ночь

Тихо в окно шепчет одно:

Нет его, нет,

Он ушел, он далек.

Көктем өтпеді, жасмин әлі гүлдейді,

Ескі үйеңкілерде бұлбұлдар шырылдады.

Мен беседкада күтіп тұрдым, сен келдің.

Ал ол менімен, ғашық болды, нәзік болды.

Махаббат сөздерін сыбырлау

«Ақ түн, тәтті түн,

Бізді осы жерде жеңіл тұманмен жабыңыз.

Біз үшін таңның нұрын жағуға асықпа.

Ақ түн, тәтті түн

Жақсы күндер жақсы ұйықтаңыз.

Ал сен менімен біргесің

Біз біргеміз - мен және сен.

Тағы да көктем, бәрі гүлдейді,

Тағы да саябақтың аллеяларында бұлбұлдар сыңғырлайды.

Олардың әндері маған не үшін керек?

Ол келмейді.

Ал менің жүрегім тағы да маған соншалықты ыстық сыбырлайды

Сол басқа көктем туралы...

Ақ түн, жарық түн

От сәулесі ол туралы естелік.

О, таңның нұры маған жарқырай берсін!

Ақ түн, жарық түн

Терезеден бір нәрсені үнсіз сыбырлайды:

Жоқ Жоқ

Ол кетті, ол алыста.