Сандаловый пепел - Ирина Богушевская

С безжизненных вершин,

Пустынь из камня и снегов,

Я смотрю в долину, где жила

Моя любовь.

На влажные леса, полные цветов,

На ласковые реки, где текла

Моя любовь.

Плачь или не плачь — пеплом занесло

Мир, где было мне так больно,

А когда-то — так тепло.

Сандаловый пепел, сандаловый пепел

Летит и не тает, мир заметает,

Боль и радость обращает в пепел, пепел.

В небесной тишине,

Средь бестелесных облаков

Вновь приснилась мне —

В который раз —

Моя любовь.

Нежность без границ,

Ночь без берегов,

Жаркий зыбкий мир

Полузверей-полубогов.

Навсегда вдвоём

И в покой, и в страсть!

Никого никто не предал

И вовеки не предаст…

Сандаловый пепел, сандаловый пепел

Летит и не тает, мир заметает,

Боль и радость обращает в пепел.

Нас, живых и горячих,

Кто поёт и кто плачет,

Кто чёрен, кто бел,

Кто зол, кто светел —

Всех однажды заметает пепел, пепел.

Вьётся среди гор та одинокая тропа.

И куда ведёт — не знает посох и стопа.

Всё, что ты пройдёшь —

Помни иль забудь,

Только не смотри назад на то,

Что не вернуть.

Здесь добро и зло пеплом занесло,

Никогда теперь не будет больно…

Больно… и тепло…

Нас, живых и горячих,

Кто поёт и кто плачет,

Кто чёрен, кто бел,

Кто зол, кто светел —

Всех однажды заметает пепел, пепел…

Жансыз шыңдардан

Тас пен қарлы шөлдер,

Мен өзім тұрған алқапқа қараймын

Менің махаббатым.

Гүлге толы сулы ормандарға,

Ағып жатқан жұмсақ өзендерде

Менің махаббатым.

Жылама немесе жылама - күлмен жабылған

Мені қатты ренжіткен дүние

Ал кейде өте жылы болады.

Сандал күлі, сандал күлі

Ол ұшады және ерімейді, дүние сыпырды,

Қайғы мен қуаныш күлге, күлге айналады.

Көктегі тыныштықта

Денесіз бұлттардың арасында

Мен қайтадан армандадым -

Қай уақытта -

Менің махаббатым.

Шексіз нәзіктік

Жағасыз түн

Ыстық тұрақсыз әлем

Жартысы хайуан, жарты құдай.

Мәңгі бірге

Бейбітшілікте де, құмарлықта да!

Ешкім ешкімге опасыздық жасаған жоқ

Және ешқашан сатқындық жасамайды...

Сандал күлі, сандал күлі

Ол ұшады және ерімейді, дүние сыпырды,

Қайғы мен қуаныш күлге айналады.

Біз, тірі және ыстық,

Кім ән айтады, кім жылайды

Кім қара, кім ақ

Кім зұлым, кім жарқын -

Бірде күл, күл сыпырды.

Сол жалғыз соқпақ таулардың арасында соғады.

Ал қайда апаратынын – таяғы да, аяғы да білмейді.

Сіз өткеннің бәрі

Есте сақта немесе ұмыт

Тек артқа қарама

Нені қайтармау керек.

Мұнда жақсылық пен жамандық күлмен жабылған,

Енді ешқашан ауырмайды...

Ол ауырады ... және жылы ...

Біз, тірі және ыстық,

Кім ән айтады, кім жылайды

Кім қара, кім ақ

Кім зұлым, кім жарқын -

Бір күні барлығын күл, күл...