Не из твоего ребра - Ирина Богушевская

Мы жили в райском саду, я и красавчик Адам,

И даже счёт не вели летящим мимо годам.

Жили бедно, но гордо!

Даль была светла,

И вдруг однажды днём я собралась и ушла.

Пора-не-пора, иду со двора.

Любовь лежит как зола, хотя пылала вчера.

Не говори, что это блажь, не говори, что игра.

Просто я была не из твоего ребра.

Иду, тащу чемодан, и вот он — новый Адам:

«Озолочу тебя, милая, никому не отдам!»

Златая клетка мала, я остригла крыла.

Годок пожила, собралась и ушла.

Пора-не-пора, иду со двора.

Любовь ушла как вода, хотя бурлила вчера.

Не говори, что это блажь, не говори, что игра.

Просто я была не из твоего ребра.

Я столько раз мечом разлук делила мир пополам,

Коней пускала в галоп, плыла по бурным морям.

Только чувствую фальшь — сразу двигаюсь дальше.

Отчего это так, сама понять не могла.

Пора-не-пора — опять иду со двора?!

Любовь иссякла как ток, хотя искрила вчера.

Не говори, что это блажь, не говори, что игра.

Просто я была не из твоего ребра!

Біз Едем бағында тұрдық, мен және әдемі Адам,

Және олар тіпті жылжыған жылдарды есептемеген.

Олар нашар өмір сүрді, бірақ мақтанышпен!

Қашықтық жарық болды

Бір күні түсте кенет орнымнан тұрып кетіп қалдым.

Уақыт емес, уақыт болды, мен ауладан келе жатырмын.

Махаббат кеше күйіп кетсе де күл сияқты.

Қыңырлық деп айтпа, ойын деп айтпа.

Мен сенің қабырғаңнан емес едім.

Мен жаяу келе жатырмын, чемоданды сүйреп келемін, міне, ол - жаңа Адам:

«Мен саған алтын беремін, қымбаттым, мен оны ешкімге бермеймін!»

Алтын қапас кішкентай, Қанатымды қидым.

Годок өмір сүріп, жинап, кетіп қалды.

Уақыт емес, уақыт болды, мен ауладан келе жатырмын.

Махаббат кеше қайнап тұрса да судай кетті.

Қыңырлық деп айтпа, ойын деп айтпа.

Мен сенің қабырғаңнан емес едім.

Бөлу қылышымен дүниені екіге бөлдім талай рет,

Ол жылқыларын шабады, дауылды теңіздерде жүзді.

Мен жай ғана өтірік сезінемін - мен бірден қозғаламын.

Неліктен бұлай болды, ол түсіне алмады.

Уақыт емес - мен тағы ауладан келе жатырмын ба?!

Махаббат кеше ұшқын болса да ағыс боп сөнді.

Қыңырлық деп айтпа, ойын деп айтпа.

Мен сенің қабырғаңнан емес едім!