L'impero delle tenebre - Il Teatro Degli Orrori

Ohhhh

Abbiamo perso la memoria del ventesimo secolo

Abbiamo perso la memoria del ventesimo secolo

Abbiamo perso la memoria del ventesimo secolo

Comunque sia abbiamo perso

Abbiamo perso

Cosicchè abbiamo perso l’euforia primigenia che provammo un giorno nel sentirci

vivi

Abbiamo perso la memoria del ventesimo secolo

Nella gola del serpente fa un buiop pesto

Scommetto che è per questo che non vediamo niente

Pensiamo a consumarci nel farci dar retta alle nostre ricchezze,

alle nostre miserie

Anni di duro lavoro che cosa c'è di male

Fanno tutti così, ed io non sono diverso da loro

E' come quando non c'è niente da fare se non aspettare che arrivi un altro

giorno

Un altro giorno.

E' come quando non c'è niente da fare se non aspettare che arrivi un altro

giorno

Un altro giorno.

Ma non accadrà maiiii

E' ora la gloria ha un buio pesto

Scommetto che è per questo che si vede più niente

Abbiamo perso la memoria del ventesimo secolo

Recitiamo la speranza cosicchè qualcuno un giorno o l’altro si ricordi di noi

E come sciocche comparse in un melodramma intitolo giocava a mosca cieca con la

vita

Di cui non ci importa più niente

Di cui non ci importa più niente

Di cui non ci importa più niente

Di cui non ci importa più niente

Di cui non ci importa più niente

Abbiamo perso la memoria del ventesimo secolo

Comunque sia abbiamo perso

Оххх

Біз жиырмасыншы ғасырды ұмыттық

Біз жиырмасыншы ғасырды ұмыттық

Біз жиырмасыншы ғасырды ұмыттық

Дегенмен біз жеңіліп қалдық

Біз жеңілдік

Осылайша біз бір күні бір-бірімізді естігенде сезінген алғашқы эйфориядан айырылдық

тірі

Біз жиырмасыншы ғасырды ұмыттық

Жыланның тамағында ол ақ-қара түсті шайыр жасайды

Сондықтан біз ештеңе көрмейміз деп ойлаймын

Біз өз байлығымызды тыңдау үшін өзімізді тұтынуды ойлаймыз,

біздің қасіретімізге

Жылдар бойғы еңбек, оның несі айып

Олардың барлығы солай істейді, мен олардан еш айырмашылығым жоқ

Басқаның келуін күтуден басқа амал қалмағандай

күні

Басқа күн.

Басқаның келуін күтуден басқа амал қалмағандай

күні

Басқа күн.

Бірақ бұл ешқашан болмайды

Қазір даңқ тас қараңғы

Сондықтан сіз енді ештеңе көрмейсіз

Біз жиырмасыншы ғасырды ұмыттық

Бір күні бізді біреу есіне алсын деген үмітті айтып көрейік

Ол мелодрамадағы ақымақ экстралар сияқты соқыр шыбынмен ойнады

өмір

Біз енді ештеңеге мән бермейміз

Біз енді ештеңеге мән бермейміз

Біз енді ештеңеге мән бермейміз

Біз енді ештеңеге мән бермейміз

Біз енді ештеңеге мән бермейміз

Біз жиырмасыншы ғасырды ұмыттық

Дегенмен біз жеңіліп қалдық