Majakovskij - Il Teatro Degli Orrori

Le quattro

Pesanti come un colpo

A Cesare quel ch'è di Cesare

A Dio, quel ch'è di Dio

Se io fossi piccolo

Come il grande oceano

Camminerei sulla punta dei piedi delle onde

Nell’alta marea

Sino a sfiorar la luna

Dove trovare un’amata

Uguale a me

Angusto sarebbe il cielo

Per potermi contenere

Se io fossi povero

Come un miliardario

Che cos'è il denaro per l’anima

È un ladro insaziabile

Si annida in essa

All’orda di tutti i miei più sfrenati desideri

Non basterebbe l’oro

Di tutte le Californie x2

Se io potessi balbettare

Come Dante, o Petrarca

Accendere l’anima per una sola

Ordinarle coi versi di bruciare

Le parole del mio amore sarebbero

Un arco di trionfo

Pompose ed inutili

Vi passerebbero le amanti

Di tutti i secoli

Dei secoli x2

E così sia

Se io fossi silenzioso

Come il tuono

Gemerei, abbracciando in un tremito

Il decrepito eremo terrestre

Urlerò con la mia voce immensa

Le comete torceranno le ali fiammeggianti

E giù si getteranno, a capofitto

Per la malinconia

Coi raggi degli occhi rosicchierei le notti

Se io fossi buio

Come il sole

Ma perché mai dovrei io

Abbeverare

Con il mio splendore

Il ventre dimagrato

Della terra

Morirò

Porterò via con me

Il mio amore immenso

In quali notti

Quali malattie

Da quali Golia fui generato

Così grande

Così inutile

Сағат төрт

Соққыдай ауыр

Цезарьдікі Цезарьдікі

Құдайға, Құдайдан не бар

Кішкентай болсам

Ұлы мұхит сияқты

Толқындардың ұшымен жүретін едім

Жоғары толқында

Айға тигенше

Сүйікті адамды қайдан табуға болады

Мен сияқты

Аспан тар болар еді

Өзімді ұстай алу үшін

Егер мен кедей болсам

Миллиардер сияқты

Жанға ақша деген не

Ол тойымсыз ұры

Оның ішінде ұялайды

Менің барлық аңсаған қалауымның ордасында

Алтын жетпейді

Барлық Калифорниядан x2

Егер мен кекіре алсам

Данте немесе Петрарка сияқты

Біреу үшін жанды қосыңыз

Оларды өртеп жіберу үшін өлеңдермен тапсырыс беріңіз

Менің махаббатымның сөздері болар еді

Триумфалдық арка

Керемет және пайдасыз

Ғашықтар өтіп кететін

Барлық ғасырлардан

Ғасырлар x2

Солай болсын

Мен үндемесем

Найзағай сияқты

Мен дірілдеп құшақтап еңіреп едім

Тозған жердегі эрмитаж

Мен өзімнің керемет дауысыммен айқайлаймын

Кометалар жалындаған қанаттарын бұрады

Ал олар өздерін басынан аяғына дейін лақтырып тастайды

Меланхолия үшін

Көзімнің нұрымен түндерді кемірер едім

Мен қараңғы болсам

Күн сияқты

Бірақ мен неге

Су

Менің сұлулығыммен

Арық қарын

Жерден

мен өлемін

Мен өзіммен бірге алып кетемін

Менің шексіз махаббатым

Қай түндерде

Қандай аурулар

Мен Ғолияттан тудым

Өте керемет

Сондықтан пайдасыз