Gücüme Giden Yol - Hidra

Yazdıklarıma küfür eden yarım akıllı şairim

Ölümü andıran tebessüm ben kaç ölüme şahidim

Kimse benim sahibim olamaz çünkü ahirim

Geleceğimden habersiz hedeflerime kahinim

Gökyüzünde hilalim ol orada kal ömür boyu

Sen gidersen karanlıkta göremez önümü kör olurum

Bu kadar dertle savaşır halde gülümsemek zor durum

Kalemlerime çengi vurup şu Fatih’i durdurun

Öldüğümde bırakılan bikaç güldü mezarıma

Bikaç gündür araftaydım bekletildim el adına

Bi kadına bağlanırsan küfredersin inadına

O hiç senin olmayacak yazmalısın kitabına

Dışarı çıktım hava soğuktu ulan mont da giymedim

O sıra döndü gözlerim ve açığa çıktı hislerim

Parkelerde yalın ayaklı bir çocuk akistedir

Gökyüzünden huzur yağsın çok bi şey mi istedim?

Gücüme gitmez hiçbi şey yalanlara da alıştım

Akşamüstü savaş vardı seher vakti barıştır

Gücüme giden yolda engel çalıştım da çalıştım

Her adım rakibim oldu ben Hidra’yla yarıştım

Yazdıklarımı çalıyorum hem de Fatih Uslu’dan

Senden adam olmaz diyenler de şimdi sustular

Hayat bütün aldıklarını benim yüzüme kustu bak

Bi insanlık görüyorum hep kendine müslüman

Satırlarıma tek hece sığdırırsam mutluyum

Sanrılarla yola koyuldum ben hala umutluyum

Beni her şeyden çok sevenler ne oldu unuttunuz

Her diyarda güneş varken gökyüzüm bulutludur

Doğrudur ben de çok hatalar yaptım hayatta

Çelmeler taksalar da dimdik hala ayakta

Resmin yoksa semalarda kabus olur sabahlar

Her kapım kilitlidir ve Yaradan’ımda anahtar

Bana varanlar umutsuz ve durmadan hayıflanır

Yazdığımda başka bi ben ellerim zayıfladı

Orda burda küfür yerken yaptığım ayıplanır

Vurgularla vurduğumda son bi kez ayık kalın

Ben hiçbi şey anlamadım nasıl geçti bunca yıl

Hiçbi vakit ağlamadım gözyaşım içimde sır

Ölüm yalan olmalıydı yaşamalıydım bin asır

Aşamalıydı bütün yollar bak bileklerim nasır

Gücüme gitmez hiçbi şey yalanlara da alıştım

Akşamüstü savaş vardı seher vakti barıştır

Gücüme giden yolda engel çalıştım da çalıştım

Her adım rakibim oldu ben Hidra’yla yarıştım

Yazdıklarımı çalıyorum hem de Fatih Uslu’dan

Senden adam olmaz diyenler de şimdi sustular

Hayat bütün aldıklarını benim yüzüme kustu bak

Bi insanlık görüyorum hep kendine müslüman

Жазғаныма балағаттайтын жарымжан ақынмын

Өлімді еске түсіретін күлімсіреу, Қаншама өлімнің куәсі болдым?

Мені ешкім иелене алмайды, өйткені менің соңым

Мен өз мақсатыма жетушімін, болашағымнан бейхабармын

Аспандағы айым бол, өмір бойы сонда қал

Барсаң қараңғыда көрмеймін, соқыр боламын

Осыншама қиындықпен күресіп күлу қиын

Қаламдарыма ілгекті қағып, осы Фатихті тоқтатыңыз

Мен өлгенде кеткен ерлі-зайыптылар бейітіме күлді

Мен екі күн болдым, қолдың атынан күттім

Әйелге үйір болсаң, ренжімей қарғап қаласың.

Ол ешқашан сенікі болмайды, оны кітабыңа жазу керек

Сыртқа шықтым, суық болды, пальто да киген жоқпын

Көзім бұрылып, сезімім ашылды

Паркет үстінде жалаңаяқ бала көрінеді

Аспаннан тыныштық жаусын, көп сұрадым ба?

Қолымда ештеңе жоқ, өтірікке де үйренгенмін

Кешке соғыс болды, таңертең тыныштық

Мен күш-қуатыма жету жолында кедергі ретінде тырыстым және жұмыс істедім

Әр қадамым қарсылас болды, Гидрамен жарыстым

Мен жазғандарымды, сонымен қатар  Фатих Услудан ұрлап жатырмын

Адам жасай алмайсың дегендер қазір үндемейді

Қараңдаршы, өмір менің алдымда бар нәрсені лақтырып жіберді

Мен адамшылықты көремін, өзіне әрқашан мұсылман

Жолдарыма бір буынды сыйғызсам, қуанамын

Мен адасушылықпен жолға шықтым, әлі де үміттімін

Мені бәрінен де жақсы көретіндер, не болғанын ұмыттың

Әр елде күн болса, аспаным бұлтты

Рас, мен де өмірде көп қателік жасадым.

Олар сүрінсе де, бәрібір биік тұрады

Суретің болмаса, таң ата аспандағы қорқынышты түс болады

Менің әрбір есігім құлыптаулы, ал кілт Жаратушымда

Маған жеткендер үмітсіз, үнемі жоқтау айтады

Басқа мен жазғанда қолым әлсіреп қалды

Анау-мынау балағаттап жүргенде істеген ісім ұят.

Мен оны маңызды сәттермен басқан кезде соңғы рет байсалды болыңыз

Мен ештеңе түсінбедім, осы жылдар қалай өтті?

Ешқашан жыламадым, көз жасым ішімде сыр

Өлім өтірік болуы керек еді мен мың ғасыр өмір сүруім керек еді

Барлық жолдар бірте-бірте болды, менің білегімді қараңыз

Қолымда ештеңе жоқ, өтірікке де үйренгенмін

Кешке соғыс болды, таңертең тыныштық

Мен күш-қуатыма жету жолында кедергі ретінде тырыстым және жұмыс істедім

Әр қадамым қарсылас болды, Гидрамен жарыстым

Мен жазғандарымды, сонымен қатар  Фатих Услудан ұрлап жатырмын

Адам жасай алмайсың дегендер қазір үндемейді

Қараңдаршы, өмір менің алдымда бар нәрсені лақтырып жіберді

Мен адамшылықты көремін, өзіне әрқашан мұсылман