Мгновения - Hann

Припев:

Время, время мое — Ты плывешь куда?

жизнь-мгновения, Отмерены края.

Мы пропадем когда-то без вести,

Но пока я здесь — я должен понять,

Куда все может вести.

Иду по парку по листьям пожелтевшим,

Перед глазами портреты потерянных женщин.

Не латает сердечных трещин хладнокровие,

И что-то новое — мимолетно, не более.

Загнан любовью я в пятый угол.

Пьяный утром, стеклянный взгляд мутный.

Друг, дай подумать, все идет куда?

Это ли желали мы под бой курантов?

Машину заводи, поехали тихо.

Фонари не остыли, в колонках мотивы.

И мы поем, как можем, забывая слова.

Запотевшие стекла проплывают места.

Где была достоянием каждая минута

Теперь же — просто скамья в месте безлюдном.

Неуютно и холодно, как-то тоскливо…

Пора прощаться.

Давай, брат — счастливо!

Припев:

Время, время мое — Ты плывешь куда?

жизнь-мгновения, Отмерены края.

Мы пропадем когда-то без вести,

Но пока я здесь — я должен понять,

Куда все может вести.

Движемся вперед, но наживаем долги.

У каждого своя обида, живая внутри.

Пусть и тревожим ее случайно иногда,

С любовью можно вспомнить былые года.

Когда все мысли об одной дни напролет,

А она не подозревая с улыбкой пройдет.

Преувеличенно много, в том числе и горе.

За раз не расскажешь всех этих историй.

Советчиков море, не слушаем родных.

Деньги на ветер летят — нелепые понты.

За жизнь по нашим правилам дорого платили.

Иной раз нам нереально фартило.

Будто кто-то помогал все время выжить,

Видя нас изнутри, а не просто свыше.

И тут сердце забилось быстрее!

Избавился от лишнего груза, а не все потеряно.

Припев:

Время, время мое — Ты плывешь куда?

жизнь-мгновения, Отмерены края.

Мы пропадем когда-то без вести,

Но пока я здесь — я должен понять,

Куда все может вести.

Хор:

Уақыт, менің уақытым - Қайда бара жатырсың?

өмір лезде, Өлшенген жиек.

Біз із-түзсіз жоғалып кетеміз,

Бірақ мен осында болғанда - мен түсінуім керек

Барлығы әкелуі мүмкін жерде.

Мен саябақта сарғайған жапырақтардың бойымен жүремін,

Менің көз алдымда жоғалған әйелдердің портреттері.

Сабырлылық жүректің жарылғанын жамамайды,

Ал жаңа нәрсе өткінші, басқа ештеңе емес.

Мені махаббат бесінші бұрышқа жетеледі.

Таңертең мас, бұлтты шыны тәрізді.

Досым, ойланып көрейін, бәрі қайда барады?

Қоңыраулы сағаттың астында қалағанымыз осы ма?

Көлікті іске қосыңыз, тыныш жүріңіз.

Шамдар суыған жоқ, колонналарда мотивтер бар.

Ал біз сөздерді ұмытып, қолдан келгенше ән айтамыз.

Тұманды әйнек орындарында қалқып тұрады.

Әр минуттың қасиеті қайда еді

Енді елсіз жердегі орындық қана.

Ыңғайсыз және суық, әйтеуір көңілсіз...

Қоштасатын уақыт.

Кел, ағайын, бақытты бол!

Хор:

Уақыт, менің уақытым - Қайда бара жатырсың?

өмір лезде, Өлшенген жиек.

Біз із-түзсіз жоғалып кетеміз,

Бірақ мен осында болғанда - мен түсінуім керек

Барлығы әкелуі мүмкін жерде.

Біз алға жылжып келеміз, бірақ біз қарызға батып жатырмыз.

Әркімнің өз реніші бар, ішінде тірі.

Оны анда-санда мазалайық,

Махаббатпен өткен жылдарды еске түсіре аласыз.

Бір күндегі барлық ойлар өткенде,

Ал күлімсіреп күдіктенбей өтіп кетеді.

Көп нәрсені, соның ішінде мұңды да асырып жіберді.

Бұл оқиғалардың барлығын бірден айтып жеткізу мүмкін емес.

Ақыл-кеңесшілер көп, ағайын-туыстың сөзін тыңдамаймыз.

Ақша желге ұшады - күлкілі шоулар.

Біздің ереже бойынша олар өмір бойы қымбат төледі.

Кейде біздің жолы болмай қалатын.

Біреу үнемі аман қалуға көмектескендей,

Бізді жоғарыдан емес, іштен көру.

Сосын менің жүрегім тез соғады!

Мен қосымша жүктемеден құтылдым, бәрі де жоғалған жоқ.

Хор:

Уақыт, менің уақытым - Қайда бара жатырсың?

өмір лезде, Өлшенген жиек.

Біз із-түзсіз жоғалып кетеміз,

Бірақ мен осында болғанда - мен түсінуім керек

Барлығы әкелуі мүмкін жерде.