Долюшка - Григорий Заречный

Обдувают кабину ветры

И покоя не знает сердце

Знать мотаться всю жизнь по свету

Нагадала цыганка в детстве

Ох и вредной была та тетка

Что судьбу предсказала эту

И смотрю я на жизнь сквозь щетки

И наматываю километры

Ой, ты дороженька дальняя

Судьба моя беспокойная

Вокруг лишь степи бескрайние

Долюшка, долюшка дальнобойная

И гудят по бетонке скаты

Мошкара в мои стекла бьется

Может я отдохну когда-то,

Но пока все не удается

Лишь одно я усвоил четко

Жизнь проблемы сулит мне щедро,

А я смотрю на нее сквозь щетки

И наматываю километры

Нет бы бросить к чертям собачьим

Опостылевшую баранку,

Но года и солярку трачу

По сценарию той цыганки

И стираются в пыль колодки

И удача проходит в метре,

А я смотрю на нее сквозь щетки

И наматываю километры

Жел кабинаны соғады

Ал жүрек тыныштықты білмейді

Өмір бойы дүниені кезіп жүруді білу

Балалық шағында сыған болжаған

Әй, анау апай зиянды екен

Бұл тағдырдың алдын ала айтқаны

Ал мен өмірге қылқалам арқылы қараймын

Ал мен километрді желдеймін

О, сен ұзақ жолсың

Менің тағдырым беймаза

Тек шексіз даланың айналасында

Долюшка, алысқа жүретін долюшка

Ал бетон үстінде пандустар ызылдап жатыр

Мошқара менің терезелерімді ұрып тұр

Мүмкін мен демаламын

Бірақ әзірге бәрі сәтсіз

Тек бір нәрсені анық білдім

Мәселелер өмірі маған жомарт уәде береді,

Мен оған қылқалам арқылы қараймын

Ал мен километрді желдеймін

Жоқ, бұл тозаққа

Жек көретін қозы,

Бірақ мен жылдар мен дизель отынын жұмсаймын

Сол сығанның сценарийі бойынша

Ал жастықшалар шаңға айналады

Сәттілік бір метрде өтеді,

Мен оған қылқалам арқылы қараймын

Ал мен километрді желдеймін