Mou Milas Ma Noiotho Monos - Giorgos Mazonakis

Σαν φεγγάρι που τις νύχτες αλητεύει

Η καρδιά μου στο σκοτάδι ταξιδεύει

Κάτι ψάχνει για να βρει

Το ποτήρι μες στα χείλη μου ραγίζει

Ένα σώμα που πονάει τραυματίζει

Και ν' αλλάξει δε μπορεί

Μου μιλάς μα νοιώθω μόνος

Σαν δραπέτης φεύγει ο χρόνος

Και τον ψάχνεις στην στροφή

Μου μιλάς μα νοιώθω μόνος

Φίλος μένει μόνο ο πόνος

Δεν υπάρχει επαφή

Σε κοιτάζω μες στα μάτια δεν με βλέπεις

Τη ζωή μου στο λεπτό την ανατρέπεις

Και δεν έχεις τι να πεις

Κι όλο ψάχνω μες στο χάος που με ζώνει

Βλέπω πλήθος κι όμως είναι όλοι μόνοι

Μένει ο ήχος της σιωπής

Түнде адасып жүрген айдай

Жүрегім қараңғыда саяхаттайды

Ол бірдеңе іздейді

Ернімдегі стақан жарылып жатыр

Ауырған дене ауырады

Және оны өзгертуге болмайды

Сіз менімен сөйлесесіз, бірақ мен өзімді жалғыз сезінемін

Уақыт қашқын сияқты зымырап өтіп жатыр

Ал сіз оны кезекпен іздейсіз

Сіз менімен сөйлесесіз, бірақ мен өзімді жалғыз сезінемін

Тек ауырсыну дос болып қалады

Байланыс жоқ

Көзіңе қараймын, сен мені көрмейсің

Сіз менің өмірімді бір минутта төңкеріп жібересіз

Ал сенің айтар сөзің жоқ

Ал мен өзімді қоршап тұрған хаосқа қараймын

Мен тобырды көремін, бірақ олар жалғыз

Тыныштық үні қалады