Noci di cocco - Giorgio Gaber

Coro: Che fame!

Che fame!

Che fame!

Che fame!

Che fame!

Che fame!

Che fame!

Che fame!

Che fame!

G: E qui, in quest’isola deserta, non c'è niente da mangiare!

Che fame!

Che fame!

G: Poveri noi.

Così uniti, così solidali, tutti uguali senza niente da mangiare!

Che fame!

Che fame!

G: Uhè!

Uhè!

Vedo delle noci di cocco.

Sì, ci sono moltissime noci di cocco!

Coro: Bene!

Evviva!

Abbiamo trovato le noci di cocco!

Abbiamo trovato le noci di cocco!

Abbiamo trovato le noci di cocco!

Abbiamo trovato le noci di cocco!

G: No. No. Ho trovato le noci di cocco!

Eh sì, le noci di cocco le ho trovate io, quindi me le mangio io!

Coro: Ma anche noi abbiamo fame!

G: No vedete ragazzi facciamo un ragionamento.

Nella vita non tutti gli uomini

sono uguali: ci sono uomini normali e uomini d’ingegno.

Non a caso le noci di

cocco le ho trovate io!

Coro: Ma cosa te ne fai di tante noci di cocco?

Tu se solo e noi siamo in tanti!

G: Non è il numero che conta è l’intelligenza dell’individuo!

Coro: Tu se solo e noi siamo in tanti!

G: Non crederete mica di farmi paura con delle minacce vero?

Coro: Tu se solo e noi siamo in tanti!

G: È vero!

Io sono solo e loro sono tanti.

Bisogna che li calmi.

Certo non con le noci eh?

Bisogna che inventi qualcosa, qualcosa di giusto, di civile.

Guai se cominciamo

con la violenza.

Il rispetto!

Il rispetto di quello che siamo, di quello che

abbiamo, qualcosa di serio, di importante, di democratico!

Ci sono, ho trovato!

Invento lo Stato!

Coro: (intona l’Inno di Mameli)

Қайырмасы: Қандай аш!

Қаншалықты аш!

Қаншалықты аш!

Қаншалықты аш!

Қаншалықты аш!

Қаншалықты аш!

Қаншалықты аш!

Қаншалықты аш!

Қаншалықты аш!

G: Ал міне, мына елсіз аралда жеуге ештеңе жоқ!

Қаншалықты аш!

Қаншалықты аш!

Г: Біз кедейміз.

Бірлік, ынтымақ, ауыз ашар ештеңе жоқ!

Қаншалықты аш!

Қаншалықты аш!

Г: Әй!

Ухе!

Мен кокос жаңғағын көріп тұрмын.

Иә, тонна кокос бар!

Қайырмасы: Жақсы!

Ура!

Біз кокос жаңғағын алдық!

Біз кокос жаңғағын алдық!

Біз кокос жаңғағын алдық!

Біз кокос жаңғағын алдық!

G: Жоқ. Жоқ. Мен кокос жаңғағын таптым!

Иә, мен кокос жаңғағын таптым, сондықтан мен оларды жеймін!

Қайырмасы: Бірақ біз де аштық!

Г: Жоқ, көріп тұрсыңдар, балалар айтысайық.

Өмірде барлық еркек емес

олар бірдей: кәдімгі адамдар мен тапқырлар бар.

Грек жаңғағы кездейсоқ емес

кокос жаңғағы мен оларды таптым!

Қайырмасы: Бірақ сонша кокос жаңғағын не істейсің?

Тек сіз, ал біз көппіз!

Г: Маңыздысы сан емес, адамның ақыл-парасаты!

Қайырмасы: Сен де, біз де көппіз!

G: Сіз мені қорқытып жатырмын деп ойламайсыз ба?

Қайырмасы: Сен де, біз де көппіз!

Г: Бұл рас!

Мен жалғызбын, олар көп.

Сіз оларды тыныштандыруыңыз керек.

Әрине, жаңғақтармен емес, иә?

Бірдеңе, дұрыс, азаматтық нәрсе ойлап табу керек.

Бастасақ қасіретке

зорлықпен.

Құрмет!

Өзіміздің кім екенімізді, не үшін құрметтеу

Бізде маңызды, маңызды, демократиялық нәрсе бар!

Бар, мен таптым!

Мен мемлекетті ойлап таптым!

Хор: (Мамели гимнін айтады)