La festa - Giorgio Gaber

E poi mi sono alzato quasi bene

con un’allegria molto cittadina,

con quegli strani struggimenti

la domenica mattina.

L’odore del giornale è sempre un’emozione

non leggo le notizie, non c’ho testa,

aspetto il pomeriggio con furore,

del resto anche aspettare fa parte della festa…

e questa allegria solitaria

si espande alla gente, alle cose,

si mescola nell’aria.

Son proprio dei poeti gli uomini,

son proprio teneri e incantati,

non riesci più a strapparli alle loro speranze,

ci sono incollati!

Seduti in assolati ristoranti

che hanno le terrazze proprio sopra il mare,

c'è come un’atmosfera più leggera

che si unisce al gusto del mangiare,

oppure in una fiera

felici come si ringiovanisse,

coi pesciolini rossi

e con le solite montagne che non sono russe…

coi fuochi artificiali, le paste,

tutto ritorna fuori,

sono rutti di gioia le feste.

Son pieni di energia gli uomini,

son proprio sani e scatenati,

non riesci più a strapparli alla loro allegria,

ci sono incollati!

E poi c'è l’orgia delle discoteche

dove ti butti e balli come un matto,

è irresistibile e persino chi non vuole

si dimena si dondola tutto.

La musica da ballo

è l’unico linguaggio che riunisce il mondo,

c'è chi ci gode smisuratamente

e c'è chi si lamenta della vita sgambettando…

e oltre alle note si avverte

il senso dell’aria senza note

che è l’aria della morte!

Son pieni di risorse gli uomini,

sono animali liberati,

non riesci più a strapparli alle loro emozioni,

ci sono incollati!

E poi c'è il salariato del piacere

che propina storie colorate e grasse,

un bel film con dentro tutti gli ingredienti

che piacciono alle masse

che stanno lì inchiodate

e si divoran tutto senza protestare,

gli si potrebbe dare in premio

un bel barattolo di merda per duemila lire

e senza esitare un momento

sarebbero pronti a scannarsi

per quel divertimento!

Son proprio deficienti gli uomini,

ormai son proprio devastati,

non riesci più a strapparli alla loro idiozia,

ci sono incollati…

Содан кейін мен дерлік жақсы тұрдым

өте қалалық көңілділікпен,

сол біртүрлі құштарлықтармен

Жексенбі күні таңертең.

Газеттің иісі әрқашан эмоция

Жаңалық оқымаймын, басы жоқ,

Түсті асыға күтемін,

Өйткені, күту де партияның бір бөлігі ...

және бұл жалғыз көңілді

адамдарға, заттарға кеңейеді,

ауада араласады.

Ерлер ақындарға,

олар шынымен нәзік және сиқырлы,

Сіз оларды енді үміттерінен айыра алмайсыз,

олар бізге жабысты!

Күн шуақты мейрамханаларда отыру

теңіздің үстінде террассалары бар,

жеңіл атмосфера сияқты

бұл тамақ дәмін біріктіреді,

немесе жәрмеңкеде

ол жасарған кезде бақытты,

алтын балықпен

және орысша емес кәдімгі таулармен ...

отшашумен, макаронмен,

бәрі қайтады,

тойлар шаттыққа толы.

Еркектер энергияға толы,

олар шынымен де сау және жабайы,

Сіз оларды енді қуаныштарынан айыра алмайсыз,

олар бізге жабысты!

Сосын дискотекалардың оргиясы

сен өзіңді қайда лақтырып, жынды сияқты билейсің,

қарсы тұра алмайды, тіпті қаламайтындар да

ол барлық тастарды тербетеді.

Би музыкасы

бұл әлемді біріктіретін жалғыз тіл,

өлшеусіз ләззат алатындар бар

ал өмірдің қызықтығына шағымданатындар бар ...

және ноталардан басқа сезіледі

нотасыз ауа сезімі

бұл өлім ауасы!

Ерлер ресурстарға толы,

олар азат етілген жануарлар,

Сіз оларды енді эмоцияларынан айыра алмайсыз,

олар бізге жабысты!

Ал содан кейін рахат үшін жалақы алатын адам бар

ол түрлі-түсті және майлы әңгімелер ұсынады,

барлық ингредиенттері бар жақсы фильм

бұл көпшілікті қызықтырады

сонда шегеленген

және наразылықсыз бәрін жеп,

оны сыйлық ретінде беруге болады

екі мың лирге жақсы құмыра бок

және бір сәт ойланбастан

олар өздерін өлтіруге дайын болар еді

сол қызық үшін!

Еркектер шынымен ақымақ,

Қазір олар шынымен қираған,

Сіз оларды бұдан былай олардың ақымақтығынан айыра алмайсыз,

олар оған жабысты ...