L'uomo muore - Giorgio Gaber

Gente silenziosa si prepara per un rito

Senza precedenti nella storia

Non si sa nemmeno se abbia un nome il condannato

Un’immolazione senza gloria

(parlato) Non è una finzione scenica, lo bruciano davvero, iperrealismo,

nemmeno Iacopetti…

Alto come il cielo, un grande fuoco

Sta per cominciare il sacrificio…

Dài… dài… brucia… brucia…

Negli autobus del centro l’uomo muore

Nei campi seminati l’uomo muore

Ha ancora braccia e gambe e un corpo sano

Nei cinema affollati l’uomo muore

Eppure ci ha gli occhi aperti e un volto umano

Brucia, brucia

Si agita e si contorce

Brucia, brucia

Ma non c'è più pietà per lui

Da solo in una stanza l’uomo muore

Nei gesti più generosi l’uomo muore

Tra un whisky, un libro d’arte, una risata

Nei giorni di riposo l’uomo muore

Con tutta la sua famiglia abbarbicata

Brucia, brucia

Si agita e si contorce

Brucia, brucia

Ma non c'è più pietà per lui

Bruciano i suoi sentimenti

Le gioie, gli slanci, l’amore, gli affetti più teneri

Bruciano senza rimpianti

I suoi gesti, il pensiero, gli errori, i contrasti

La sua dignità

Un grande fuoco nell’aria

Alla memoria

No, non c'è alcuna pietà

È la fine di questa società

(parlato) …Ecco, basta… via… via piano, così… dissolvenza… adagio

Ecco, così, piano… via le masse

Via le masse, ho detto… Vogliono fare tutti i protagonisti… Via, via…

Il vecchio è pronto… Avanti il vecchio.

Ecco, così… ecco… bello,

fatemelo vedere… di più, di più… figura intera…

Vaga tra la polvere del rogo il vecchio saggio

Vive del ricordo di quei gesti

Vuole ricomporre il vecchio uomo e con coraggio

Cerca tra la cenere i suoi resti

Raccogliendo i pezzi in mezzo al fumo

Ha rimesso insieme quasi un uomo

(parlato) …che fa… Cerca i pezzi… Li rimette insieme, li incolla,

col vinavil… è pazzo… Un restauratore!

Ma dove siamo… ohè!

Che ci fai con quei pezzi lì?

L’uomo?

E no, basta con i rimpianti.

Lo sapevo che non eravamo d’accordo sul finale.

Chi l’ha detto che la morte non è allegra?

Chi l’ha detto che bisogna

ricostruirlo?

E poi con quei pezzi lì… viene come prima, no?

E chi lo rivuole?

… il pubblico… Siete matti, non ci crede più nessuno!

Avete una strana idea della gente.

Certo, quando si parla a tutti si hanno

delle responsabilità «umane e sociali»… Bello!

E allora si fanno le indagini

di mercato e si trovano gli ingredienti: un po' di ottimismo e dài con i

contenuti umani

E l’uomo, l’uomo, l’uomo… Quale uomo… Ma non raccontiamoci balle…

Contenuti umani.

Non ci crede più neanche il papa

Certo, quando si parla alle masse bisogna avere un linguaggio scadente,

adatto a tutti.

Ci avete una strana idea delle masse.

Non piace più a nessuno

il vostro uomo… È a voi che vi fa comodo, siete voi che lo rivolete.

Credete alla ricomposizione.

Bella roba!

Che vorrebbe dire riprendersi tutti i

pezzi di prima e rimetterli insieme.

Un restauro, un puzzle, uno di quei

giochino tremendi che ti spaccano il cervello, che metti insieme tanti

pezzettini e viene fuori… mio zio!

Ecco a chi assomigliate, vi ho visto in televisione, assomigliate allo zio…

No, no.

Mio zio è più simpatico, ma parla anche lui di contenuti umani.

Non ci crede più nessuno…

Non ci crede più nessuno, O ci crediamo tutti… Paurosi, resistenti,

attaccati ai nostri pezzetti bruciati, vecchi, ammuffiti, putrefatti

Chi l’ha detto che la morte non è allegra?

In cerca di un orgasmo l’uomo muore

Nei grandi condomini l’uomo muore

Davanti a una cucina apparecchiata

Parlando coi suoi figli l’uomo muore

Fa ancora una resistenza disperata

Brucia, brucia

Senza nessun rimorso

Brucia, brucia

Tanto oramai non serve più

Nel pianto dei poeti l’uomo muore

Nei cruscotti lucidati l’uomo muore

Nel linoleum degli uffici riscaldati

Tra un sorriso e un cappuccino l’uomo muore

Nelle sfide tra gli scapoli e ammogliati

Brucia, brucia

Senza nessun rimorso

Brucia, brucia

Tanto oramai non serve più

Brucia la sua resistenza

I suoi amori morbosi, gli sforzi

Le angosce più inutili

Brucia i congressi, la scienza

La grande nevrosi, la falsa coscienza

Lavata col dash

Un grande fuoco nell’aria

Muore la storia

No, non avere pietà

È la fine di questa civiltà

(parlato) …Ecco, è così che dicevo io, ottimo… Macchina indietro,

indietro piano… Chi l’ha detto che la morte non è commerciale… Indietro…

indietro… fondou…

Fine del primo tempo!

Үнсіз адамдар рәсімге дайындалады

Тарихта бұрын-соңды болмаған

Сотталған адамның аты-жөні бар-жоғы да белгісіз

Даңқсыз өртеу

(ауызша) Бұл сахналық фантастика емес, олар оны шынымен өртеп жібереді, гиперреализм,

тіпті Якопетти де емес ...

Аспандай биік, үлкен от

Құрбандық шалу басталады...

Кел ... кел ... күй ... күй ...

Орталықтағы автобустарда ер адам өледі

Егілген егістікте адам өледі

Әлі де қол-аяғы, денесі сау

Адамдар көп жиналатын кинотеатрларда адам өледі

Сонда да оның көзі ашық, адам жүзі бар

Өрт, күйдір

Ол дірілдеп, бұртиды

Өрт, күйдір

Бірақ оған бұдан артық аяушылық жоқ

Бөлмеде жалғыз адам өледі

Ең жомарт қимылдарда адам өледі

Виски, көркем кітап, күлкі арасында

Демалыс күндері адам өледі

Бүкіл отбасы оған жабысып

Өрт, күйдір

Ол дірілдеп, бұртиды

Өрт, күйдір

Бірақ оған бұдан артық аяушылық жоқ

Олар оның сезімін күйдіреді

Қуаныштар, импульстар, махаббат, ең нәзік сезімдер

Олар еш өкінбестен күйеді

Оның қимылдары, ойлары, қателері, қарама-қайшылықтары

Оның қадір-қасиеті

Ауада үлкен өрт

Жадқа

Жоқ, мейірімділік жоқ

Бұл қоғамның соңы

(сөйледі) ... Міне, жай... алыс... ақырындап, осылай ... сөніп ... баяу

Міне, осылайша, баяу ... бұқараны алыстатыңыз

Көпшілік арқылы мен айттым ... Олар барлық кейіпкерлерді ойнағысы келеді ... Барыңыз, жүріңіз ...

Қарт дайын... Қане, қария.

Міне, сондықтан ... мұнда ... әдемі,

көрейін ... көбірек, көбірек ... толық фигураны ...

Ақылды қария қазық шаңының арасында жүреді

Ол сол қимылдарды есте сақтайды

Ол қартты және батылдықпен қайта құрастырғысы келеді

Оның қалдықтары үшін күлді іздеңіз

Түтіндегі кесектерді жинау

Ол ер адамды қайта біріктіре жаздады

(сөйлейді) ... ол не істейді ... Бөлшектерді іздейді ... Қайта біріктіреді, жапсырады,

винавильмен... ол ақылсыз... Реставратор!

Бірақ біз қайдамыз... о!

Онда сол бөлшектермен не істеп жатырсың?

Ер адам?

Жоқ, өкініш жеткілікті.

Финалда келіспейтінімізді білдім.

Өлім бақытты емес деп кім айтты?

Керек деп кім айтты

оны қайта құру?

Содан кейін сол бөліктермен ... бұрынғыдай келеді, солай ма?

Ал оны кім қайтарғысы келеді?

… Жұртшылық... Сен жындысың, енді ешкім сенбейді!

Сізде адамдар туралы біртүрлі түсінік бар.

Әрине, бәрімен сөйлескенде, сізде бар

«адами және әлеуметтік» міндеттерінің ... Әдемі!

Содан кейін тергеу амалдары жүргізіледі

нарықта және сіз ингредиенттерді таба аласыз: сәл оптимизм және онымен бірге жүріңіз

адам мазмұны

Ал адам, адам, адам ... Қандай адам ... Бірақ өтірік айтпайық ...

Адам мазмұны.

Бұған тіпті Рим папасы да сенбейді

Әрине, бұқарамен сөйлескенде тіліңіз нашар болуы керек.

барлығына қолайлы.

Онда сізде бұқара туралы біртүрлі түсінік бар.

Бұл енді ешкімге ұнамайды

сенің адамың ... Саған жарасатын сенсің, оны қайтарғысы келетін сенсің.

Қайта құруға сеніңіз.

Жақсы нәрсе!

Бұл бәрін қалпына келтіру дегенді білдіреді

бұрынғы бөліктерін және оларды қайтадан біріктіріңіз.

Қалпына келтіру, басқатырғыштар, солардың бірі

Миыңызды бұзатын, сіз көп жинаған қорқынышты ойындар

бит және ол шығады ... ағам!

Міне, сен кімге ұқсайсың, мен сені теледидардан көрдім, сен ағаңа ұқсайсың ...

Тоғызыншы.

Ағам жақсырақ, бірақ адамдық мазмұнды да айтады.

Оған енді ешкім сенбейді...

Оған енді ешкім сенбейді, Немесе бәріміз сенеміз... Қорқынышты, төзімді,

күйдірілген, ескі, көгерген, шіріген биттерге бекітілген

Өлім бақытты емес деп кім айтты?

Оргазмды іздеген адам өледі

Үлкен көпқабатты үйлерде адам өледі

Жиынтық ас үйдің алдында

Балаларымен сөйлескен адам өледі

Ол әлі де үмітсіз қарсылық көрсетеді

Өрт, күйдір

Ешқандай өкінбестен

Өрт, күйдір

Сондықтан енді ол қажет емес

Ақындардың зарында адам өледі

Жылтыратылған бақылау тақталарында адам өледі

Жылытылған кеңселердің линолеумында

Күлімсіреу мен капучино арасында адам өледі

Бойдақтар мен үйленгендер арасындағы қиындықтарда

Өрт, күйдір

Ешқандай өкінбестен

Өрт, күйдір

Сондықтан енді ол қажет емес

Оның төзімділігін күйдіріңіз

Оның ауру махаббаты, оның күш-жігері

Ең пайдасыз уайымдар

Конгрестерді, ғылымды өртейді

Үлкен невроз, жалған сана

Даш жуылды

Ауада үлкен өрт

Тарих өледі

Жоқ, аямаңыз

Бұл өркениеттің соңы

(сөйледі) ... Міне, мен осылай дедім, тамаша ... Көлік артқа,

артқа ақырын ... Өлім коммерциялық емес деп кім айтты ... Артқа ...

артқа ... fondou ...

Бірінші таймның соңы!