Il suicidio (prosa) - Giorgio Gaber

Bella serata, proprio una bella serata

E poi gli amici ti tirano su, si parla si canta, si ride

Che risate si fa quando si ride

Vabbè, spogliamoci va

Tu guarda che faccia, spalle curve, le gambe magre, e ste mutande,

color pervinca

Non importa, questa volta va a finire che lo faccio sul serio

Ma sì, bisogna farla finita, magari davanti allo specchio, sì nudo,

via anche le mutande

Ecco questo sono io

Gli specchi non servono a niente, non so neanche che faccia avrò con gli occhi

chiusi

Non riesco a fregarlo, non importa

Questa volta va a finire che lo faccio per davvero

Mi ricordo che una volta volevo ammazzarmi per amore, mi aveva detto che non mi

amava più, un attimo prima che glielo dicessi io.

Quel tanto che basta a farti

impazzire

Ti senti escluso abbandonato, e lei non si accorge neanche dell’ingiustizia che

ti ha fatto

E tu, ti ammazzi.

Così impara

E dopo, ti amerà per tutta la vita, la sua

Suicidio troppo emotivo, a caldo

Ma tu guarda che faccia che c’ho io, non c’ho mica la faccia di uno che soffre

È il mondo.

Suicidio a freddo, di controinformazione

Pum!

E tutto cambia, e il mondo, fino a un attimo prima tremendo e ostile

contro di te, viene subito a rotolarsi ai tuoi piedi come una palla docile

sorniona scodinzolante affettuosa.

Un cocker

Peccato che poi non c’hai la soddisfazione di vederlo, il cocker

Quasi quasi mi rivesto, e vado da Giuseppe: Giuseppe è sensibile,

so già cosa mi dice: «Ci sono mille modi di riinteressarsi alla vita».

Lui ci crede ciecamente alle passioni

«Mille modi, c'è gente che fotografa i rapaci nei loro nidi, e fa dei corsi

meravigliosi per impadronirsi di queste tecniche speciali»

Ci sono davvero questi corsi sai, c'è tutto

No, non devo andare da Giuseppe, non posso distrarmi con la fotografia.

Siamo così futili, che le distrazioni ci possono impedire, di ammazzarci

No, meglio Athos allora, ma sì Athos è più obiettivo, non sta mica a tirarmi su

di morale coi soliti discorsi sulla vita, è troppo intelligente, vado lì,

gli racconto tutto, tutto tutto fino alla fine

«Ecco Athos, lo vedi anche tu, sono un fallito

E lui «Sì» e mi indica la scogliera

Sto deficiente, insensibile, ma che si ammazzi lui, la scogliera,

casomai il modo me lo scelgo io, un modo che sia mio, un modo che sia giusto

per

Bisogna essere prudenti quando ci si ammazza, sennò si fan delle figure dai,

la scogliera, ma la scogliera, la sc- la scogliera va bene per Bergman,

nordico, religioso, eh

Già, come si ammazzerà la gente importante eh?

No dico, quelli famosi

Per dire, Barbato, Andrea Barbato… con calma

Scrive l’ultima cartolina, e si svena.

Due gocce di sangue

E la Dellera?

Francesca, tutta nuda, uno spillettino, *pss*

E Lucio Battisti?

A fari spenti nella notte, questa era facile

E Craxi?

Craxi sì, me lo vedo, una sfilata macchina scoperta, lui in piedi,

sorride alla folla, paga un sicario: Martelli

Da una finestra, *pum trac* come un presidente

Occhetto… lapidato sì, dai suoi

E Cossiga?

Cossiga in diretta tra reti unificate, esterna due parole, quattro,

venti cazzate, tanto il Quirinale smentisce, arriva Galloni con il calice,

la cicuta

E sulla sua tomba solo gladioli

E io, no dico io, con questa faccia, questa cameretta, queste mutande,

potrei buttarmi sotto?

Troppo vitale

Oppure potrei- no, non va bene, ma possibile che oggi, non si riesca a trovare

un modo che non sia vecchio, superato, inadeguato, ridicolo

Forse oggi esteticamente, mi rimetto gli slip pervinca, mi rivesto, esco,

e vedremo come va a finire

C'è una fine per tutto

E non è detto che sia sempre la morte

Әдемі кеш, жай ғана әдемі кеш

Содан кейін достар сіздің көңіл-күйіңізді көтереді, сөйлеседі, ән айтады, күледі

Сіз күлгенде қандай күлесіз

Жарайды, жалаңаштанайық

Сіз оның бетіне, бүгілген иықтарына, жіңішке аяқтарына және мына іш шалбарына қарасаңыз,

ақжелкен түсі

Ештеңе етпейді, бұл жолы айтайын дегенім шықты

Бірақ иә, біз оны шешуіміз керек, мүмкін айна алдында, иә жалаңаш,

тіпті трусиканы да шешіңіз

Міне, бұл мен

Айнаның пайдасы жоқ, көзім қандай болатынын да білмеймін

жабық

Мен оны айыра алмаймын, бұл маңызды емес

Бұл жолы мен мұны шынымен жасаймын деп шықты

Бірде мен махаббат үшін өзімді өлтіргім келгені есімде, ол маған өлтірмейтінін айтты

ол мен айтпас бұрын көбірек жақсы көрді.

Сізді жасау үшін жеткілікті

жынды болу

Сіз өзіңізді шеттетілген және тастанды сезінесіз, және ол тіпті әділетсіздікті байқамайды

сені жасады

Ал сен, өзіңді өлтіресің.

Сондықтан үйрен

Содан кейін ол сені өмір бойы жақсы көреді

Тым эмоционалды, ыстық суицид

Бірақ менің бетімді қарашы, қиналған адамның түрі менде жоқ

Бұл әлем.

Суицид, қарсы ақпарат

Пум!

Және бәрі өзгереді, және әлем, бір сәтке дейін қорқынышты және дұшпандық

саған қарсы, ол бірден аяғыңа мойынсұнғыш доп сияқты домалап түседі

сүйкімді қу құйрық.

Кокер

Өкінішке орай, сізде корозды көргенде қанағаттанбаңыз

Мен киініп кете жаздадым да, Жүсіпке барамын: Жүсіп сезімтал,

Мен оның маған не айтатынын қазірдің өзінде білемін: «Өмірге қайтадан қызығушылық танытудың мың жолы бар».

Ол құмарлықтарға соқыр сенеді

«Мың түрлі, ұясында жыртқыш құстарды суретке түсіріп, курстардан өтетіндер бар

осы арнайы әдістерді меңгеру үшін тамаша »

Бұл курстар шынымен де сіз білесіз, бәрі бар

Жоқ, мен Джузеппеге барудың қажеті жоқ, мен өзімді фотоға түсіре алмаймын.

Біз соншалықты түкке тұрғысызбыз, сондықтан алаңдататын нәрселер өзімізді өлтіруге кедергі жасайды

Жоқ, онда Атос жақсырақ, бірақ иә Атос объективті, ол менің көңілімді көтермейді

өмір туралы әдеттегі әңгімемен моральдық, ол тым ақылды, мен сонда барамын,

Мен оған бәрін, бәрін соңына дейін айтамын

«Міне, Атос, сен де көріп тұрсың, мен сәтсіздікке ұшырадым

Ал ол «Иә» деп жартасты көрсетеді

Мен ақымақпын, сезімсізмін, бірақ ол жартасты өлтірсін,

егер мен таңдаған жолды таңдасам, менікі жолды, дұрыс жолды

үшін

Сіз өзіңізді өлтірген кезде абай болуыңыз керек, әйтпесе сандар жанып тұрады,

жартас, бірақ жартас, жартас - Бергман үшін жартас жақсы,

Солтүстік, діни, иә

Иә, маңызды адамдар қалай өлтіріледі, иә?

Жоқ, атақтыларды айтамын

Барбато, Андреа Барбато... сабырмен айтайын

Соңғы ашық хатты жазады да, есінен танып қалады.

Екі тамшы қан

Ал Деллера?

Франческа, барлығы жалаңаш, түйреуіш, * pss *

Ал Лусио Баттисти?

Түнде фаралар сөніп тұрғанда, бұл оңай болды

Ал Кракси?

Кракси иә, мен оны көріп тұрмын, жабық көлік шеруі, ол тұр,

көпшілікке күлімсіреп, өлтірушіге ақша төлейді: Мартелли

Терезеден * pum trac * президент сияқты

Көз ... таспен иә, өз бетімен

Ал Коссига?

Cossiga біртұтас желілер арасында тұрады, сыртқы екі сөз, төрт,

Жиырма сандырақ, Квиринале жоққа шығарды, Галлони стақанмен келеді,

қанжығасы

Оның қабірінде тек гладиоли бар

Мен, жоқ айтамын, бұл бетпен, осы бөлмемен, мына іш киіммен,

Мен өзімді астына тастай аламын ба?

Тым маңызды

Немесе олар мүмкін, бұл жақсы емес, бірақ бүгін сіз оны таба алмауыңыз мүмкін

ескі емес, ескірген, адекватты емес, күлкілі жол

Бәлкім, бүгін эстетикалық тұрғыда мен түкті трусикамды кидім, киінемін, шығамын,

және оның қалай аяқталатынын көреміз

Әр нәрсенің соңы бар

Және бұл әрқашан өлім дегенді білдірмейді