Canzone dell'appartenenza - Giorgio Gaber

L’appartenenza

non?

lo sforzo di un civile stare insieme

non?

il conforto di un normale voler bene

l’appartenenza?

avere gli altri dentro di s?.

L’appartenenza

non?

un insieme casuale di persone

non?

il consenso a un’apparente aggregazione

l’appartenenza?

avere gli altri dentro di s?.

Uomini

uomini del mio passato

che avete la misura del dovere

e il senso collettivo dell’amore

io non pretendo di sembrarvi amico

mi piace immaginare

la forza di un culto cos?

antico

e questa strada non sarebbe disperata

se in ogni uomo ci fosse un po' della mia vita

ma piano piano il mio destino

?

andare sempre pi?

verso me stesso

e non trovar nessuno.

L’appartenenza

non?

lo sforzo di un civile stare insieme

non?

il conforto di un normale voler bene

l’appartenenza

?

avere gli altri dentro di s?.

L’appartenenza

?

assai di pi?

della salvezza personale

?

la speranza di ogni uomo che sta male

e non gli basta esser civile.

E' quel vigore che si sente se fai parte di qualcosa

che in s?

travolge ogni egoismo personale

con quell’aria pi?

vitale che?

davvero contagiosa.

Uomini

uomini del mio presente

non mi consola l’abitudine

a questa mia forzata solitudine

io non pretendo il mondo intero

vorrei soltanto un luogo un posto pi?

sincero

dove magari un giorno molto presto

io finalmente possa dire questo?

il mio posto

dove rinasca non so come e quando

il senso di uno sforzo collettivo per ritrovare il mondo.

L’appartenenza

non?

un insieme casuale di persone

non?

il consenso a un’apparente aggregazione

l’appartenenza

?

avere gli altri dentro di s?.

L’appartenenza

?

un’esigenza che si avverte a poco a poco

si fa pi?

forte alla presenza di un nemico, di un obiettivo o di uno scopo

?

quella forza che prepara al grande salto decisivo

che ferma i fiumi, sposta i monti con lo slancio di quei magici momenti

in cui ti senti ancora vivo.

Sarei certo di cambiare la mia vita se potessi cominciare a dire noi.

Мүшелік

емес пе?

азаматтықтың бірге болу күш-жігері

емес пе?

кәдімгі махаббаттың жайлылығы

мүшелік?

ішіңізде басқалар бар.

Мүшелік

емес пе?

адамдардың кездейсоқ жинағы

емес пе?

айқын жинақтауға келісім беру

мүшелік?

ішіңізде басқалар бар.

Ерлер

менің бұрынғы адамдарым

Сіздің міндетіңіздің өлшемі бар

және ұжымдық махаббат сезімі

Мен сенің досың сияқты көрінбеймін

Мен елестеткенді ұнатамын

культтің күші неге байланысты?

ежелгі

және бұл жол үмітсіз болмас еді

егер әрбір адамда менің өмірімнен аз ғана болса

бірақ ақырындап менің тағдырым

?

көбірек бара ма?

өзіме қарай

және ешкімді таппа.

Мүшелік

емес пе?

азаматтықтың бірге болу күш-жігері

емес пе?

кәдімгі махаббаттың жайлылығы

мүшелік

?

ішіңізде басқалар бар.

Мүшелік

?

әлдеқайда көп?

жеке құтқару

?

әрбір науқас адамның үміті

және оның азаматтық болуы жеткіліксіз.

Бұл сіз бір нәрсенің бөлігі болсаңыз, сіз сезінетін күш

не?

барлық жеке эгоизмді жеңеді

сол көбірек ауамен

бұл маңызды ма?

шынымен жұқпалы.

Ерлер

менің қазіргі адамдарым

әдет мені жұбатпайды

мына амалсыз жалғыздығыма

Мен бүкіл әлемді талап етпеймін

Мен жай ғана орын алғым келеді ме?

шын жүректен

қайда, мүмкін, жақын арада бір күні

Ақырында мен мұны айта аламын ба?

менің орным

ол қай жерде қайта туады, мен қалай және қашан екенін білмеймін

әлемді қайта тану үшін ұжымдық күш-жігер сезімі.

Мүшелік

емес пе?

адамдардың кездейсоқ жинағы

емес пе?

айқын жинақтауға келісім беру

мүшелік

?

ішіңізде басқалар бар.

Мүшелік

?

бірте-бірте сезілетін қажеттілік

сіз көбірек жасайсыз ба?

жаудың, мақсаттың немесе мақсаттың алдында күшті

?

үлкен шешуші секіріске дайындалатын күш

өзендерді тоқтатып, тауларды сол сиқырлы сәттердің қарқынымен қозғалтатын

Сіз әлі тірі сезінетін жерде.

Бізді айта бастасам, өмірімді өзгертетініме сенімдімін.