Una lucciola d'agosto - Gianmaria Testa

Una lucciola d’agosto

Se ne andava una mattina

Fiera della sua valigia

A raccogliere la luna

E gridava ai quattro venti

La sua gioia d’esser viva

Lo gridava ai quattro venti

E la sua luce lampeggiava

Ma la lucciola d’agosto

Vide il sole che nasceva

Solo, dietro le montagne

Vide il sole che brillava

Disse al sole — non salire

Con la tua luce assassina —

Gridò al sole — non salire —

E la sua luce già moriva

E una lucciola d’agosto

Han trovato sopra un fiore

Stretta nella mano destra

La valigia con la luna

E hanno detto — sarà morta

Per paura o per amore —

Hanno detto — sarà morta

Perché luce non aveva

Perché luce non aveva —

E la vide il sole da lontano

Sopra quel fiore di neve

E alla lucciola

Sorrise

Тамыз ұшқышы

Бір күні таңертең кетіп қалды

Оның чемоданымен мақтанады

Айды жинау үшін

Ол төрт желге айқайлады

Оның өмір сүру қуанышы

Оны төрт жақтан айқайлады

Ал оның жарығы жыпылықтап тұрды

Бірақ тамыз отты

Ол күннің шыққанын көрді

Жалғыз, тау артында

Жарқырап тұрған күнді көрді

Ол күнге - көтерілме деді

Өлтіретін жарығыңмен -

Ол күнге айқайлады - көтерілме -

Ал оның жарығы әлдеқашан сөніп қалды

Ал тамыз отты

Хан гүлдің үстінде табылды

Оң қолмен ұстаңыз

Ай салынған чемодан

Және олар айтты - ол өледі

Қорқыныштан немесе махаббаттан -

Олар айтты - ол өледі

Өйткені оның жарығы жоқ еді

Жарық болмағандықтан -

Ал күн оны алыстан көрді

Сол қар гүлінің үстінде

Ал отты

Ол күлді