Maria - Gianmaria Testa

Maria ha due occhi che parlano per lei

Mi guarda e mi dice che non va

Se fosse proprio vero non so cosa darei

Per rubarle tutto il tempo che non ha

Cammino una mattina

Nascosto nella nebbia

E la vedo respirare dentro un bar

La chiamo con la mano

Lei dice — dove andiamo —

E i suoi occhi

Loro sanno come sta

Maria…

A me la città vecchia

Mi sa di nostalgia

Camminiamo fra la gente che cammina

E Maria con lo sguardo

Mi dice — andiamo via —

E i suoi occhi

Sono occhi più di prima

Maria…

E il nostro arrivederci

É un saluto come tanti

Con le macchine che coprono la voce

E gli occhi, quei suoi occhi

Sono due finestre bianche

E ci vedo dentro

Quello che mi piace

Марияның оның сөзін сөйлейтін екі көзі бар

Ол маған қарап, бұл дұрыс емес екенін айтады

Егер бұл шынымен рас болса, мен не беретінімді білмеймін

Оның жоқ уақытының бәрін ұрлау

Мен бір таңертең серуендеймін

Тұманға тығылған

Мен оның барда дем алғанын көремін

Мен оны қолыммен шақырамын

Ол айтады - қайда барамыз -

Және оның көздері

Олар оның қалай екенін біледі

Мария...

Мен үшін ескі қала

Бұл ностальгия сияқты

Біз жүрген адамдардың арасында жүреміз

Ал Мария өз көзімен

Ол маған айтады - кеттік -

Және оның көздері

Олар бұрынғыға қарағанда көбірек көздер

Мария...

Ал қоштасамыз

Бұл басқалар сияқты сәлемдесу

Дауысты жабатын машиналармен

Ал көздері, оның көздері

Олар екі ақ терезе

Ал мен ішін көремін

Маған ұнайтыны