Miniera - Gianmaria Testa

Allor che in ogni petto la messicana

Danzano tutti al suono dell’havajana

Vien da lontano un canto così accorato

E' un minatore bruno laggiù emigato

La sua canzone pare, di un esiliato

Cielo di stelle, cielo color del mare

Tu sei lo stesso ciel del mio casolare

Portami in sogno verso la patria mia

Portale un cuore e muori di nostalgia

Nella miniera è tutto un baglior di fiamme

Piangono bimbi, spose, sorelle e mamme

Ma a un tratto il minatore dal volto bruno

Dice agli accorsi: «Sii titubante a ognuno!»

«Io solo andrò laggiù che non ho nessuno!»

E nella notte un grido solleva i cuori

«Mamma son salvi!

Tornano i minatori!»

Ma manca soltanto quello dal volto bruno

Ma per salvare lui non c'è nessuno

Va l’emigrante ogn’or con la sua chimera

Lascia la vecchia terra, il suo casolare

E spesso la sua vita in una miniera

(Grazie a nemohhh per questo testo)

Кезде мексикалық әрбір кеудеде

Олардың барлығы гавджананың үніне билейді

Сондай жүректен шыққан ән алыстан келеді

Ол сол жерде қоңыр шахтер

Оның әні жер аударылғаннан шыққан сияқты

Жұлдыздар аспаны, теңіздің түсі аспан

Сен менің коттеджім сияқты аспансың

Түсімде мені туған жерге апар

Оған жүрек алып, сағыныштан өліңіз

Шахтаның бәрі жалынның жарқырауы

Сәбилер, әйелдер, апалар, аналар жылайды

Бірақ кенет қоңыр жүзді шахтер

Келгендерге: «Бәрінен де тартынба!» дейді.

«Мен жалғыз барамын, менде ешкім жоқ!

Ал түнде айқай жүректерді көтереді

«Ана, олар аман!

Кеншілер қайтып келді!»

Бірақ қоңыр жүзі ғана жоқ

Бірақ оны құтқаратын ешкім жоқ

Эмигрант әр сағат сайын химерасымен жүреді

Ескі жерді, оның саяжайын тастаңыз

Көбінесе оның шахтадағы өмірі

(Осы мәтін үшін nemohhh-қа рахмет)