Til deg - Gåte

Du gledde meg så mykje

Eg kan’kje gleda deg

Det beste som eg hadde

Var alt for smått for deg

Men denne vesle knoppen av mitt eige rosentre

Den skal du ha til minne om somaren og meg

I fjor haust var den berre eit snøkvitt lite nor

Djupt nedi jorda, på rota åt si mor

Når somarsola vart so varm, då våga den seg opp

Og skaut så friske grøne blad, og slik ein blodraud topp

Men då var høsten her, med iskald gufs frå hei og nut

Det vart for seint, so altfor seint, han fekk kje spretta ut

So laut han døy, og vondt det var då vesle livet gjekk;

Men lagnad-stålet av han skar, det finst kje råd med slikt

Og ilska rann med livet ut i tidens djupe hav

Der lengt og liding, sorg og sut, ja alt skal gløymast av

Og rota som den grodde på må visna bort og døy

For alt som lever her på jord er liksom gras og høy

Мені қатты қуандыңыз

Мен сені бақытты ете алмаймын

Менде болған ең жақсысы

Сіз үшін тым кішкентай болды

Бірақ бұл менің раушан ағашымның кішкентай бүршігі

Жазды да, мені де есте сақтау керек

Өткен күзде бұл жай ғана қардай аппақ кішкентай Норвегия болды

Жердің тереңінде, Анасының тамырында

Жазғы күн қатты қызып кеткенде, ол көтерілді

Және осындай жаңа піскен жасыл жапырақтарды және қан қызыл төбесін көрді

Бірақ содан кейін ыстық пен суықтан мұздай салқын екпінді күз келді

Тым кеш болды, тым кеш болды, оның иегі шығып кетті

Ол қатты өлді, содан кейін кедей өмір өтті;

Бірақ ол кескен лагнад болат, мұндайға кеңес жоқ

Ал ашу өмірмен бірге уақыттың терең теңізіне ағылды

Сағыныш пен қасірет, мұң мен мұң қайда, иә, бәрі ұмытылады

Ал ол өскен тамыр қурап, өлуі керек

Өйткені жер бетінде тіршілік ететіндердің бәрі шөп пен шөп сияқты