The Fountain - Future Islands

He sits low, in a shady grove

Where the trees arc slow, in the shape of 'you know'

Marble stairwells, waterfalls, egrets' heads and open arms

Whistling through his pensive teeth, the scene is set to peak

Like how the desert meets the reef

And steals the heart--of the thief

She walks slow, past the reach of home

In a Western World, far from the things she knows

Hanging gardens, patterned walls, the books of Rilke, orchestras

Motioning to the slow refrain, the soul is set to gain

Or swallow it whole

The causal chain--of human loam

And as seasons go, it’s a lot like this

He reasons for a look, then a glance

To the path, where she passed

From the page of a book, to a perch in the grass

And as meetings go, it’s a lot like this

She tiptoes from the path, to the edge of the page

Where she dared--to be asked

What’s in a name?

What is your name?

And if you let me know

I won’t be alone, I won’t be alone

And if you have the time to talk to

I won’t doubt you

And if I let you know

I won’t be alone, I won’t be alone

And if you start to fall

I’ll be here to catch you

Turning around, he sighs, «will you sit next to me?»

Motioning forward, she replies, «will you walk next to me?»

«I know my lines, and there’s a lot less space and a little bit of time»

«I know the play--it's fine»

Echoing herself, she says, «will you walk close to me?»

Holding his smile, he replies, «what more would you ask of me?»

«I know my mind, and there’s a lot less space and a little bit of time»

«I know the way--It's fine»

He’s wasting time, you gotta take it slow

May never get a chance like this

And she knows he’s wasting time

And she loves the way he tries

Even though she knows the lines

She’s taking time, you gotta let things grow

May never have a chance like this

And he knows she takes her time

And he keeps along her side

All hopes to keep along her side

Ол көлеңкелі тоғайда төмен отырады

Мұнда ағаштар баяу, «сіз білесіз» түрінде баяу

Мәрмәр баспалдақтар, сарқырамалар, аққұбалардың басы және ашық қолдары

Оның құрметті тістері арқылы ысқырған, сахна шыңға қойылады

Шөлдің рифпен кездесуі сияқты

Ал ұрының жүрегін ұрлайды

Ол үйге жетпейтін жерден баяу жүреді

Батыс әлемінде, ол білетін нәрселерден алыс

Аспалы бақтар, өрнектелген қабырғалар, Рилке кітаптары, оркестрлер

Баяу ауысуға көшу, жан пайда болады

Немесе бүтін жұтыңыз

Себеп-салдар тізбегі – адам саздылығы

Жыл мезгіліне қарай осындай көп болады

Ол бір қарауды, содан кейін бір қарауды түсіндіреді

Ол өткен жолға

Кітаптың парақтан, шөптегі алабұға

Жиналыстардың өткен сайын осындай көп болады

Ол жолдан, парақтың шетіне дейін

Ол қай жерде сұралды

Есімде  не бар?

Сенің атың кім?

Егер сіз маған хабарласаңыз

Мен жалғыз болмаймын, жалғыз болмаймын

Егер сізде сөйлесуге уақыт болса

Мен саған күмәнданбаймын

Егер мен сізге хабарласаңыз

Мен жалғыз болмаймын, жалғыз болмаймын

Ал егер сіз құлай бастасаңыз

Мен сізді ұстау үшін осында боламын

Артына бұрылып, «жаныма отырасың ба?» деп күрсінді.

Ол алға қарай қимылдап, "менің қасымда жүресің бе?"

«Мен өзімнің жолдарымды білемін, ал біршама бос орын бар және аз уақыт бар»

«Мен ойынды білемін - бұл жақсы»

Ол өзін жаңғыртып, «маған жақын жүресің бе?» дейді.

Күлімсіреп ұстап, - деп жауап береді, «Менен тағы не сұрайсың?»

«Мен өзімнің ойымды білемін, ал біршама бос орын бар және аз уақыт бар»

«Мен жолды білемін - бұл жақсы»

Ол уақытты босқа өткізіп жатыр, сіз оны баяу қабылдауыңыз керек

Мұндай мүмкіндік ешқашан болмауы мүмкін

Және ол уақытты босқа өткізіп жатқанын біледі

Ол оның әрекетін ұнатады

Ол сызықтарды білсе де

Ол уақыт алуда, сіз істердің өсуіне мүмкіндік беруіңіз керек

Мұндай мүмкіндік ешқашан болмауы мүмкін

Ол оның уақытын алатынын біледі

Және ол  оның жағында жүреді

Барлығы оның жағында болады деп үміттенеді