Bir Nihavend Yalnızlık - Fikret Kızılok, Bülent Ortaçgil

Evveli günün ağırlığı

Göz kapaklarımda

Bugün daha başlamamış

Cep elimle dolu

Bir telaş var etrafımda

Gazeteler aynı

Politika sayfası

İçtiğim sular güzel kadınlar gibi

Rüzgar var mı?

Bulut yok

Ezan sesi, karnım acıkır

Manav radyosu haber okur

Akşam olunca kapım beni bekler

Yediğim bir tas, yatağım sabırsız

Bir o yana, bir bu yana

Eski sinemalar gibi küf tutmuş rüyalarım

Hep bir olay olur ortasında

Karga sesleri, takvim yaprakları

Uzun oluyor kış günleri

Ne de olsa kiraz vaktidir

Karpuz suya düşmeden

Denize hiç girmem

Mehtap çıkmış, düşer yastığıma

Kanımca her şey boşuna

алдыңғы күннің салмағы

менің қабақтарымда

Бүгін басталған жоқ

Қалта қолыма толы

Менің айналамда дүбір

Газеттер де солай

Саясат беті

Менің ішетін суларым әдемі әйелдер сияқты

Жел бар ма?

бұлт жоқ

Азан үні, қарным ашты

Бақша радиосы жаңалықтарды оқиды

Кешке есігімде мені күтеді

Мен жеген тостаған, төсегім шыдамайды

Мына жолмен, былай

Менің армандарым ескі кинотеатрлар сияқты көгерген

Ортасында әрқашан бірдеңе болып жатыр

Қарға дыбыстары, күнтізбелік жапырақтар

Қыстың ұзақ күндері

Өйткені, шие уақыты келді

Суға түсіп жатқан қарбыз

Мен ешқашан теңізге бармаймын

Ай сәулесі өшті, жастығыма түседі

Мұның бәрі бекер деп ойлаймын