Slave to the Casket - Exhumed

To have and to hold after death’s done its part

In a grave lying cold there remains my heart

In sickness and stealth I come for conjugal exhumation

Disinterring my betrothed for postmortem consummation

To love and to cherish, though rotten and perished

For richer or poorer

Even though I abhor her…

In a chapel we were wed

We found marital bliss

Now in this chapel of the dead

Again we shall kiss…

Drawn back to the mausoleum, to rekindle love’s icy flame

A dutiful bridegrume’s devotion, to the corpse who bears my surname

By night it’s her embrace that I crave, our conjugal deathbed is her grave

By undying love I am depraved, I am the casket’s slave

On one hand is my revulsion to these sordid tomb trysts

On the other is a gold ring that sill binds me to this

Necro-nuptial bliss is hard to find often

Our second honeymoon was spent nude in this coffin

My loving memory lives on in ways some would deplore

Since she has passed on, death is all I live for

At times it’s mortifying, being in love with a stiff

The rigors of marriage were never quite like this…

In a chapel we were wed

Seeking marital bliss

Now in this chapel of the dead

I once more open your lips

Drawn back to my consort, To feel the passion of love’s icy flame

An amorous necrophile’s compulsion, To ravish the corpse who took my name

By night it’s her embrace that I crave, Our conjugal deathbed is her grave

By undying love I am depraved, I am the casket’s slave

SLAVE TO THE CASKET

SLAVE TO THE CASKET

SLAVE TO THE CASKET

SLAVE TO THE CASKET

Though her beauty has long since decayed

My love carries on unafraid

Emboldened by the stench of my wife, I give her the fuck of her afterlife

My love is beautifully pure

In putrefactive innards immured

Once I was soft and unable to love her

Now six feet down I molest my dead lover

In a chapel we were wed

I never found the true bliss

Till in this chapel of the dead

We shared a stolen kiss…

Drawn back to the chranel house, To feel the cold breath of love’s icy flame

Now you take all of me deep inside you, The way once you took my name

By night it’s her embrace that I crave, Our conjugal deathbed is her grave

By undying love I am depraved, I am the casket’s slave…

Өлгеннен кейін болу және ұстау өз бөлігін орындады

Суық көрде менің жүрегім қалады

Ауру мен жасырын түрде мен ерлі-зайыптылардың эксгумациясына келдім

Күйеуімді өлгеннен кейін өлу үшін шығарып салу

Шіріген және жойылған болса да, сүю және қадірлеу

Бай немесе кедей үшін

Мен оны жек көрсем де…

Капеллада біз үйлендік

Біз некелік бақытқа қол жеткіздік

Енді осы өлгендер капелласында 

Біз тағы да сүйеміз

Махаббаттың мұздай алауын жағу үшін, кесенеге қайтарылдым

Менің фамилиямды алған мәйітке әдепті қалыңдықтың адалдығы

Түнде мен оның құшағын аңсаймын, біздің ерлі-зайыптыларымыз – оның бейіті

Өшпес махаббаттан мен азғындым, қораптың құлымын

Бір жағынан, осы сұмдық бейіттерге деген ренішім

Екінші жағында алтын сақина бар, ол мені осыған байланыстырады

Necro-Nuptial Bliss жиі табу қиын

Біздің екінші бал айы осы табытта жалаңаш өтті

Менің сүйіспеншілікке толы жадым                                                                                                                                                         Кейбіреулер ренжітетін  жолдар               махаббатты                                         |

Ол өмірден өткендіктен, мен үшін өмір бар болғаны өлім болды

Кейде қатты ғашық болып, ренжітеді

Ерлі-зайыптылардың қиындықтары ешқашан мұндай болмаған...

Капеллада біз үйлендік

Неке бақытын іздеу

Енді осы өлгендер капелласында 

Мен сенің ерніңді тағы ашамын

Сүйіспеншіліктің мұздай жалынын сезіну үшін, жұбайыма оралдым

Ғашық некрофилдің амалсыздығы, Менің атымды алған мәйітті жырту

Түнде оның құшағын аңсаймын, Біздің жұбайлық өлу төсегіміз - оның бейіті

Өшпес махаббаттан мен азғындым, қораптың құлымын

ҚАБАТҚА ҚҰЛ

ҚАБАТҚА ҚҰЛ

ҚАБАТҚА ҚҰЛ

ҚАБАТҚА ҚҰЛ

Оның сұлулығы әлдеқашан тозғанымен

Менің махаббатым қорықпай жалғасады

Әйелімнің сасық иісінен жігерленіп, мен оған ақырет өмірін беремін

Менің махаббатым әдемі таза

Шіріген ішкі бөртпелерде

Бір кездері мен жұмсақ болдым және оны сүйе алмадым

Енді алты фут төмен мен өлген ғашығымды қорлаймын

Капеллада біз үйлендік

Мен ешқашан шынайы бақытты таба алмадым

Осы өлілер часовнясына дейін

Біз ұрланған сүйіспен бөлістік...

Махаббаттың мұзды жалынының салқын тынысын сезіну үшін, хранель үйіне оралдым

Енді сен мені ішіңе тұңғиық, Бір кездегі атымды алған жолыңды

Түнде оның құшағын аңсаймын, Біздің жұбайлық өлу төсегіміз - оның бейіті

Өшпейтін махаббаттан мен азғындым, мен қораптың құлымын...