Deadest of the Dead - Exhumed

In the deadest of nights I perform a graveside disservice, Disinhuming the

Remains of those who I deem to deserve this, A corpse dead to rights will

Undergo this rigorous trashing, Selecting the tomb of the poor stiff that

Tonight I will be thrashing… Exhumed from the shelter of earth’s dusty

Embrace for a morbid curiosity, Then abruptly dismembered without

Compunction, just pure feriocity… Consumed and left to welter, In shredded

Entrails and long dessciated pus, Wiping the firt from my hands, As I walk

From the grave that I’ve trampled to dust… Caskets uprooted, mausoleums

Stained red, Riding high six feet deep amongst the deadest of the dead, A

Tombstone is the sole mute witness, To necro-attrocities as I endeavor to

Split this… Corpse in half, stricken by my wrath, The carcass is maimed

Cleft by pick-axe, halved, quartered and smashed, The gravesite’s in flames

Culled from the reams of obituaries deep in the cemetary, I torment the

Entombed, The dead should be wary of the grudges I carry, Deep into the

Gloom… Riding high six feet under, Inhale the stench of my nocturnal

Plunderm I’ll never find piece in a cold, hard death bed, Until I have found

The deadest of the dead… Your insipid epitaph rots, In the dead-letter file

A necrophile’s smile beguiles, Your remains thus defiled, The decrepit

Laughter echoes, In the now vacant burial plot, Decayed, dead and decomposed

But in peace you’ll never rot… Piss on the unholy grave, torso carved and

Depraved, Now gone the way of all flesh to give me this day my daily death

The next to fall prey to my sepulchural slaughter, Another dead festering

Corpse whose demise has at last brought her… Under the blade, she’s carved

Up and flayed, Body dismembered, No respects paid, I hack up the slayed, Who

No one remembers, Chainsaw fucked to the hilt, her guts have all spilled, I

Destroy the interred, One foot in the grave, by the casket enslaved, I’m an

Unholy terror… Riding high six feet down, Finding my niche in a hole in the

Ground, One step over the dead-line I tread, In this graveyard of stiffs, I am

The deadest of the dead…

Ең өлі түндерде мен қабір басына қызмет жасаймын

Мен бұған лайық деп санайтындардың қалдығы, Құқық үшін өлген мәйіт болады

Бұл қатал қоқыстан өтіңіз, Кедейлердің бейітін таңдап, қатты

Бүгін түнде мен жарыламын... Шаңды жердің баспанасынан шығарылдым

Құшақтаған сырқаттанған қызығу, Содан кейін кенеттен бөлінді

Қиындық, жай ғана қатыгездік... Тұтынылып, сүзілуге ​​қалдырылды, Ұсақталған

Іш-ішектер мен ұзын ірің, Қолымдағы іріңді сүртіп, Жүрген сайын

Мен таптаған бейіттен шаңға айналдырған... Тамырлары жұлынған қораптар, кесенелер

Қызыл түске боялған, ең өлілердің арасында алты фут тереңдікте мінген А

Құлпытас жалғыз мылқау куәгер, жауыздықтардың мен барын  тырамын 

Мынаны екіге бөл... Мәйітті, менің қаһарыма                           Өлік  мүгед  

Балтамен жарылған, екіге бөлінген, төртке бөлінген және талқандалған, Бейіт отқа оранды

Зираттың тереңіндегі некрологтар шоғырынан алынған, мен азаптаймын

Қабірленген, Өлгендер мен көтерген кектен сақ болуы керек, Тереңде

Қараңғылық... Алты фут биіктікте мініп, Түнгі иісімді жұтыңыз

Мен таба алмайынша, суық, қатты өлім төсегінен ешқашан таба алмаймын.

Өлілердің ең өлі          Адам                                                                                                   өлі                                                       Ең                             Сенің шыдамсыз эпитафың шіриді

Некрофилдің күлкісі алдайды, Сенің қалдықтарың осылай ластанған, Тозған

Күлкі жаңғырық, қазір бос жатқан жерлеу орнында, Шіріген, өлі және шіріген

Бірақ тыныштықта сіз ешқашан шірімейсіз… Қасиетті бейітке сілейсіз, денесі ойылған және

Бұзылған, Енді менің күнделікті өлімімді беру үшін барлық тәннің жолымен кетті

Қабірдегі соғымның құрбаны боламын, Тағы бір өлі іріңді

Ақырында оны қайтыс болған мәйіт әкелді... Пышақтың астында ол ойылған

Жоғары                                                                 бөлшек         құрмет    төлен                                               в        құрмет   төленбеген   |

Ешкім есіне алмайды, шынжыр табыңыз, оның ішектері бар, оның ішектері төгіліп, мен

Жерленгендерді жойыңыз, Бір аяғым қабірде, қораптың жанында құлмын, мен

Қасиетті қорқыныш… Алты фут биіктікте мініп, Тесіктен өз тауашаны табу

Жер, Мен басып келе жатқан мерзімнен бір қадам, Мен осы қатал зиратта

Өлгендердің ең өлілері…