Novemberregn - Eva Dahlgren

Promenerar hem

Novemberregn

Vid Gustav Adolfs torg

Är det mycket folk

Jag hör massa unga pojkar genom bruset

Stå och skrika där

Att jag är inget värd

Svarta huvor över äppelröda kinder

Och dom vinner

Svarta kängor taktfast trampar

Jag vet dom sparkar

Tills dom dödar mig

Vem skulle våga

Vem skulle våga stå där ensam kvar

Och jag som kämpat med min rädsla

Att stå rak och aldrig vika mer

Jag slutar andas böjer huvudet

In i mörkret

Det tog en minut inte mer

Vem skulle våga

Vem skulle våga stå där ensam kvar

Inte jag

Backar hem till söder in i porten

I hallen faller jag

Timmarna går

Timmarna blöder

All respekt för mig själv ligger och förblöder

Dom tog mig så lätt

Att det ska vara så enkelt

Det är så enkelt

Vem skulle våga

Vem skulle våga stå där ensam kvar

Inte jag

Үйге жаяу

Қараша жаңбыры

Густав Адольф алаңында

Адамдар көп пе

Мен шу арқылы көптеген жас жігіттерді естимін

Сол жерде тұрып, айқайлаңыз

Мен ештеңеге тұрарлық емеспін

Алма қызыл щектерінің үстінде қара капюшондар

Және олар жеңеді

Қара етік әдептілікпен басады

Мен олардың тепкенін білемін

Олар мені өлтіргенше

Кімнің батылы барады

Онда жалғыз тұруға кімнің батылы барады

Ал мен өз қорқынышыммен күрескенмін

Тіке тұру және енді ешқашан иілмеу

Тыныс алуды тоқтатып, басымды иемін

Қараңғыда

Бір минут артық болмады

Кімнің батылы барады

Онда жалғыз тұруға кімнің батылы барады

Мен емес

Үйден оңтүстікке қақпаға  қайтады

Залда мен құлаймын

Сағат өтеді

Сағат қан кетеді

Өзіме деген құрметтің бәрі қансырап тұр

Олар мені оңай алып кетті

Бұл қарапайым болуы керек

Бұл өте қарапайым

Кімнің батылы барады

Онда жалғыз тұруға кімнің батылы барады

Мен емес