Schattenland - Erdling

Ich steh hier im Regen

Und kein Gott spricht zu mir.

Und ich frage mich immer wieder:

Warum bin ich hier?

Aus meiner Seele ragt ein Speer.

Es gibt keine Gefühle.

Ich bin kalt und Leer.

Ich will nochmal durch’s Feuer gehen.

Bis dass mein Herz in Flammen steht.

Funken wirbeln durch die Luft.

Auf dass ich nie mehr atmen muss.

Ich denk an all die toten Wünsche.

Egal.

Wie oft ich es versuchte:

Meine Hoffnung ist verbrannt

Und schmort dahin im Schattenland.

Ich fühl mich so hilflos.

Hat mein Leben einen Grund?

Die Flamme in mir brennt nicht mehr

Und kein Wort kommt aus dem Mund.

Ich will die Ketten sprengen.

Auf das mein Geist endlich wieder frei ist.

Ich nehm den Mut zusammen.

Auf dass ich nie mehr wieder weinen muss.

Ein letztes mal

Schrei ich das Leid aus mir heraus.

Bis es weitergeht.

Bevor mein Herz in Flammen steht.

Мен мұнда жаңбыр астында тұрмын

Ал менімен ешбір құдай сөйлемейді.

Ал мен өзіме сұрақ қоямын:

Мен неге мұндамын?

Жанымнан найза секіріп барады.

Сезімдер жоқ.

Мен суық және боспын.

Мен қайтадан оттың арасынан өткім келеді.

Жүрегім отқа оранғанша.

Ұшқындар ауада айналады.

Мен енді ешқашан дем алмауым үшін.

Мен барлық өлі тілектерді ойлаймын.

Маңызды емес.

Мен қанша рет тырыстым:

Үмітім өртенді

Көлеңкеде қайнап кетеді.

Мен өзімді сондай дәрменсіз сезінемін.

Менің өмірімнің себебі бар ма?

Мендегі жалын енді жанбайды

Ал ауыздан бір ауыз сөз шықпайды.

Мен шынжырларды үзгім келеді.

Осылайша менің ақыл-ойым қайтадан босады.

Мен батылдықты жинаймын.

Енді ешқашан жыламауым үшін.

Соңғы рет

Мен ішімдегі қайғыны айқайлаймын.

Ол жалғасқанша.

Жүрегім өртенгенше.