Through Flames I Shield - Ephel Duath

I draw a circle on my chest

I raise my fists to the sun

And one at a time

I hammer them down

Like a mute drum

My body resonates feeble

While my heart keeps pumping pain all around

Skin turns into fire

Fire turns into night

Blood stains take the shape of a scorpio

I hit it whispering a child tune I used to sing

With bloody knuckles I disfigure my past

With tearing eyes I learn to see inward

Broken bones push out my skin

Like a warped flower about to bloom

I spit memories

I inhale answers

Broken bones push out my skin

Like a warped flower about to bloom

I spit memories

I inhale answers

A gold sphere escapes my stomach

It spins and levitates

Charged by my same frequency

Slow like a planet about to die

Rings of light surround my body

Blue flames build me my armour

Static noises scream like thunders

While my mass expands

In symbiotic exchange with the flowing energy

My chakras bleed out earth’s whispers and tears

Like a fountain draining subterranean rivers

I turn water into blood

And I squeeze blood into air

With the sphere now in my hands

I raise my head to the sky

Aiming at the moon

I throw my darkness into darkness

With all the strength my flesh holds in

Black regenerates into a white rainbow hitting my cranium

Salt rains on me

My wounds dance like boiling water

My heart loses the beat and collapses

Eyes close up

Silence spreads

The path to light has been opened once again.

Кеудемде шеңбер сызамын

Мен жұдырығымды күнге көтеремін

Және бір бір    

Мен оларды соққыға аламын

Дыбыссыз барабан сияқты

Денем әлсіз резонанс жасайды

Менің жүрегім жан-жаққа ауырсынуды соғып жатқанда

Тері отқа айналады

Өрт түнге айналады

Қан дақтары шаян пішінін алады

Мен оны ұратын баланың әуенін сыбырладым

Мен қанды түйнектермен мен өткенімді ажыратқым келеді

Көз жасымен ішімді көруді үйренемін

Сынған сүйектер терімді  сыртқа шығарады

Гүлдей    бүрілген  гүл             

Мен естеліктерді түкіремін

Мен жауаптарды жұтамын

Сынған сүйектер терімді  сыртқа шығарады

Гүлдей    бүрілген  гүл             

Мен естеліктерді түкіремін

Мен жауаптарды жұтамын

Ішімнен алтын шар шығып кетті

Ол айналды және көтеріледі

Бір жиілікпен  зарядталған

Өлетін планета сияқты баяу

Жарық сақиналары денемді қоршап тұр

Көгілдір жалындар менің сауыт-сайманымды жасайды

Статикалық шулар найзағай сияқты айқайлайды

Менің массам кеңейген кезде

Ағып жатқан энергиямен симбиотикалық алмасуда

Менің чакраларым жердің сыбырлары мен көз жасын төгеді

Жер астындағы өзендерді ағызатын субұрқақ сияқты

Мен суды қанға айналдырамын

Мен қанды ауаға сығамын

Енді сфера менің қолымда

Мен басымды көкке көтеремін

Айды көздеу

Мен қараңғылығымды қараңғылыққа тастаймын

Менің тәнім бар күшімен

Қара түс бас сүйекке тиген ақ кемпірқосаққа айналады

Үстіме тұз жауады

Жараларым қайнаған судай билейді

Жүрегім соғуды жоғалтып, құлап жатыр

Көздер жақын

Тыныштық жайылады

Жарыққа жол тағы да ашылды.