Feathers Under My Skin - Ephel Duath

Rootless I wonder against my balance point

Silence unwraps the weight of being

And there I lie

Untouched by emotions of sort

I fight back my own human smell

Inhaling rain and dirt

I find shelter under beds of leaves

I fail to hide my claws again

Spitting on what I’m called to be

I scratch my skin deep down looking for feathers

What I am is what I’m not

Acceptance is that road

I walk away from

I lead with pride my own disasters

Denying I learn

I’ll look at birds' eyes to get the answers I need

Light pulses through my nails

I draw my new self with it

A spinning top in constant motion

While my face

Like a watchtower remains still

My sight keeps aiming at the horizon

As far as it can get

Unfit to find any rest

I wish to transfigure in rocks or sediment

Motionless desires obstruct my run

I can’t find a way to hide from these walls

Urban decay is black oil dripping on my wings

I cry diamonds of salt

I feed myself with them

Every drop cuts my throat deep to the spine

Till my voice shrinks to a bloody wisper

Lost among the lost

I keep moving

While my feet can’t find any grip on the ground

I refuse the colours I see

I’ll feed crows with my eyeballs

And keep just darkness for me

I keep just darkness for me

What I am is what I am not

What I am not is what I’m cursed to be

Түбірсіз Мен теңгерім нүктесіне қарсымын

Тыныштық болмыстың ауыртпалығын  жояды

Міне, мен өтірік айтамын

Эмоциялардың түрі қолданбаған 

Мен өз адам иісіммен күресемін

Жаңбыр мен кірді жұту

Жапырақ төсектерінің астында баспана табамын

Мен тағы да тырнақтарымды жасыра алмадым

Мені шақырған нәрсеге түкіру

Мен қауырсын іздеп, терімді терең тырнаймын

Мен не істеймін, мен емес

Қабылдау бұл жол

Мен жаяу кетемін

Мен өзімнің апаттарымды мақтанышпен басқарамын

Мен үйренгенімді жоққа шығару

Қажетті жауаптарды алу үшін құстардың көздеріне қараймын

Тырнақтарым арқылы жарық импульстары

Мен жаңа өзімді өзіммен бірге аламын

Үздіксіз қозғалыста айналатын топ

Менің бетімде

Күзет мұнарасы қозғалмай тұрғандай

Менің көруім көкжиекке ұмтылады

Мүмкіндігінше

Демалуға  жарамсыз

Мен жартастарға немесе шөгінділерге трансферленгім келеді

Қозғалыссыз қалаулар жүгіруімді кедереді

Мен осы қабырғалардан жасырудың жолын таба алмаймын

Қаланың ыдырауы қанатыма қара май ақуы        

Мен тұз гауһар жылаймын

Мен олармен өзімді тамақтандырамын

Әрбір тамшы жұлдығымды омыртқаға дейін кеседі

Менің дауысым қанды шыңғырған болғанша

Жоғалғандар арасында жоғалды

Мен қозғалуды жалғастырамын

Менің аяғым жерден ұстай алмай жатқанда

Мен көретін түстерден бас тартамын

Мен қарғаларды көзіммен тамақтандырамын

Мен үшін тек қараңғылықты сақта

Мен өзім үшін қараңғылықты сақтаймын

Мен не істеймін, мен емеспін

Мен болмайтын боламын боламын боламын