Ohne Dich - ENGST

Wir waren selten einer Meinung und hatten beide unseren Stolz

Es gab Scherben an den Wänden, ich hab das alles so nicht gewollt

Mit Fäusten auf den Tischen ergab sich manches falsches Wort

In deinem Brief hast du geschrieben, es tut dir leid, aber ich muss fort

Ich komm noch manchmal vorbei und schaue nach dem Rechten hier für dich

Seh unsere Fotos an der Wand in schwarz und wiß und denke zurück

«Kannst du mich hören?», sag ich lise an deinem Platz

Wo du immer gesessen hast

Der nun so leer ist, ohne dich

Kannst du mir sagen, wie geht’s jetzt weiter?

Ist doch nicht fair, dass wir nicht mehr Zeit haben

Ist alles so leer, alles so leer, ohne dich

Ich hab dir selten gesagt, wie sehr ich dich doch brauch

Hinter verschlossenen Türen hab ich geweint und ich weiß, du auch

Hab soviel gesagt, was mich nicht mehr schlafen lässt

Oh, ich hab gedacht, wir haben noch Zeit, um alles irgendwann zu klären

Ich komm noch manchmal vorbei und stelle ein paar Blumen für dich auf den Tisch

Seh deine Schuhe auf dem Boden, als ob du noch da bist und denke an dich

«Kannst du mich hören?», sag ich leise an deinem Platz

Wo du immer gesessen hast

Der nun so leer ist, ohne dich

Kannst du mir sagen, wie geht’s jetzt weiter?

Ist doch nicht fair, dass wir nicht mehr Zeit haben

Ist alles so leer, alles so leer, ohne dich

Ist alles so leer, so leer, ohne dich

Ist alles so leer

Біз сирек келісіп, екеуміздің мақтанышымыз болды

Қабырғаларда сынған бөліктер болды, мен мұның бәрін қаламадым

Үстелдерде жұдырықпен көптеген қате сөздер пайда болды

Хатыңызда кешіріңіз, бірақ мен кетуім керек деп жаздыңыз

Мен кейде келіп тұрамын және сізге не дұрыс екенін көремін

Қабырғадағы қара түстегі фотоларымызды көріп, біліп, ойланыңыз

«Сіз мені естисіз бе?», мен сіздің орныңызда Лиза айтамын

Сіз әрқашан отырған жерде

Сенсіз бұл енді бос

Енді не болатынын айта аласыз ба?

Бізде артық уақыт жоқ деген дұрыс емес

Бәрі бос, сенсіз бәрі бос

Мен саған қаншалықты керек екеніңді сирек айтатынмын

Мен жабық есіктің артында жыладым, сіз де жыладым

Мен көп айттым, енді ұйықтай алмаймын

О, мен мұның бәрін шешуге әлі уақытымыз бар деп ойладым

Мен әлі де анда-санда келіп, дастарханға гүл қоямын

Еденде тұрған аяқ киіміңізді көріп, өзіңізді ойлаңыз

«Сен мені естисің бе?» деймін мен орнымнан ақырын

Сіз әрқашан отырған жерде

Сенсіз бұл енді бос

Енді не болатынын айта аласыз ба?

Бізде артық уақыт жоқ деген дұрыс емес

Бәрі бос, сенсіз бәрі бос

Сенсіз бәрі бос, соншалықты бос

Бәрі бос па?