When I Was 16, I Killed Myself - Empty Handed

I don’t laugh anymore.

When I was 16, I killed myself.

«Choose life, choose a family» and I whispered no.

I remember your shaking voice when I let you down, but did you see the tears I

shed when you took another sip.

You had the look in your eyes that said it all, but believe me when I say I

used to love my life.

But you took that from me and I keep dreaming…

I keep wishing.

I always wondered how it would be without you by my side.

I drank the last coffee and wrote it down: My whole life, the bitter taste of

all the memories when you touched my hands.

Swallowed down, forgotten.

but I will never forgive.

I light a cigarette and think of all my favorite scenes just to forget the

sound of your voice.

I take a deep breath trying to feel it inside my hands.

Nothing but a memory fading into the atmosphere.

Now I am on my own.

I am finally free.

I am who I used to be.

No more thoughts holding me back.

I won over you.

No more regrets keeping me down.

I lost everything.

Expectations kept me awake and I woke up every night.

When the first tear dropped, I knew I couldn’t change a thing.

My dreams seemed endless but I left life for a better place.

I am disenchanted.

We are all the same.

nothing changes.

No one cares.

We are all the same.

If life scares you to death, you and me: we feel the same.

We feel the same.

Мен енді күлмеймін.

16 жасымда өзімді өлтірдім.

«Өмірді таңда, отбасын таңда» деп сыбырладым.

Мен сені ренжіткен кезде сенің дірілдеген дауысың есімде, бірақ менің көз жасымды көрдің бе?

тағы бір жұтым ішкенде төгілді.

Сенің көзіңде барлығын айтып тұрған түрі бар еді, бірақ мен айтқанымда маған сеніңіз

бұрын өмірімді сүйетін.

Бірақ сен оны менен алдың, мен армандаймын...

Мен тілеуді жалғастырамын.

Мен әрқашан қасымда сен болмасаң қалай болар еді деп ойлайтынмын.

Мен соңғы кофені ішіп, жаздым: өмірім, ащы дәмі

сен менің қолыма тиген кездегі барлық естеліктер.

Жұтылды, ұмытылды.

бірақ мен ешқашан кешірмеймін.

Мен темекіні тұтатып, ұмыту үшін барлық сүйікті көріністерімді ойлаймын

сіздің дауысыңыз.

Мен оны менің қолымда сезуге қатты дем аламын.

Атмосферада өшіп бара жатқан жадтан басқа ештеңе жоқ.

Қазір мен өзіммін.

Мен ақырынмын.

Мен бұрынғыдаймын.

Мені тоқтататын ойлар жоқ.

Мен сені жеңдім.

Мені ренжіткеніңізге енді өкінбеймін.

Мен бәрін жоғалттым.

Үміт мені оятуға           әр түн                                                                                                                                                                |

Алғашқы көз жасым ағып кеткенде, мен ештеңені өзгерте алмайтынымды түсіндім.

Менің армандарым шексіз болып көрінді, бірақ мен өмірімді жақсы жерге  тастадым.

Мен жаман болдым.

Біз бәріміз бірдейміз.

ештеңе өзгермейді.

Ешкім мән бермейді.

Біз бәріміз бірдейміз.

Өмір сені өлімге қорқытса, сен де, мен де: біз бірдей сезінеміз.

Біз бірдей сезінеміз.