Bana Ne - Ege Çubukçu

Gülünç olma, hangimiz normal?

Biri haddini bildirine kadar çal korna

Caddelerde donla gez

Uç ama konma

Şarkı yok fonda

Yaşarsın biter, ismin yazmaz sonda

Hemen asma yüzünü

Yok sana tasma takıp basma kalıp tarzla

Gelip kafa bozma

Senin de mi canın çekti inceden

Kelimeler inciden değil dök içini dökülmeden inciler

Anlamazsın derdin ne

«aklın bir karış havada» diyor yaşlı kadın, bilge kadın

Kurguların kurdu

Kalbe kungfuların ustası

Ondan herkeste var be!

Dram, dram, dram

Burada buram, buram bir umursamazlık

«aman ben de koyucam» diye atıp tutmalar

Sabah 8, yine ofis, ne de sofistike

Pimini çekme pes etme… kes ipi üstünden

Yetmedi mi kukla oyunu

Bırak boyunu aşan işlerin koyunu olma

Kapat konuyu

Fakat deme unut

Olmaz deme unut

Ama deme unut

Evet şimdi umut

Farzet hiçbir gün aynı değil sana

Farkettin mi ne güzel olur düşünmeden uyanmak her sabah?

Kanın ısınsa da şüphe içinde

Iyi bir gün aslında özünde, bir pırıltı yüzünde

Bir anlam gözlerinde

Hani gönül olmaz ya bir yarda

Bana yar olmaz bu diyardan

Çıkıp şansımı aramalı ayda

Bana ne?

Ama nasıl üstüme geliyorlar

Tutuğu yerden çekiyor bak

Yine yine aklımı çeliyor

Bana ne?

Gülünç olma, hangimiz günahkar

Halimize bakacak olursak herkeste pranga

Ölçülüyor parayla

Ne kadar çıkarsak raydan

O kadar gider huya nasılsa gelecek haydan

Göz önünde «timeline»

Herkes ukala

Herkeste tu kaka hali

Herkes mi leyla?

Asma kulak herkese, bekleme herkesten

Çık merkezden, uzaklaş matrix’ten

Sokaklar tetris’ten nasibini almış yapılar

Eskiden açık derlerdi, şimdi kapalı kapılar

Bu da bir şey mi?

Olacak şey mi?

Işler sarpa sarmadan

Ayrılır sapla saman

Elde bir taş, bir de sapan

Kötü her zaman kötü

Bekler kurmuş kapan

Konuştukça batan bir gemi!

«tanrı bile batıramaz» dedi…

Atlantik’e gömüldü dürüstlük

Yaşam bir ödüldü

Önceden bir dönümdü

Şimdi görüyoruz olanları

Tam zamanı

Kalk gidelim bu kasabadan

Arkada iz bırakmadan

Bitsin artık karabasan

Lafı uzatmadan…

Hani gönül olmaz ya bir yarda

Bana yar olmaz bu diyardan

Çıkıp şansımı aramalı ayda

Bana ne?

Ama nasıl üstüme geliyorlar

Tutuğu yerden çekiyor bak

Yine yine aklımı çeliyor

Bana ne?

Күлкілі болмаңыз, қайсымыз қалыпты?

Біреу оларды жерге түсірмейінше, қоңырау шалыңыз

Аязды көшелермен жүріңіз

ұшыңыз, бірақ ұстамаңыз

Фонда ән жоқ

Сіз өмір сүресіз, ол бітеді, соңында сіздің атыңыз жазылмайды

Тек бетіңді сал

Жоқ, қарғыбауды киіп, сізді стереотипке айналдырыңыз

Келіп, шатастырмаңыз

Сен де қиналдың ба

Сөз інжуден жасалмайды, інжу-маржанды төгіп тастамай

Сіз не болғанын түсінбейсіз

«Ақылың ауада» дейді кемпір, данышпан

фантастика қасқыры

Жүректің шебері кунг-фу

Барлығында бар!

драма, драма, драма

Мұнда бәрі бітті, менсінбеушілік

Олар: «Ой, мен де қоямын» деп ұрсып жатыр.

Тағы да таңғы 8, кеңсе де, күрделі де емес

Штыранды тартпа, берілме... арқанды үстіңгі жағынан кесіп таста

Қуыршақ ойыны жеткілікті емес пе

Бойыңнан асатын нәрселерге қой болмайық

жақын тақырып

Бірақ ұмытпа деме

Жоқ деп айтпа, ұмыт

Бірақ ұмытпа деме

иә қазір үміттенемін

Ешбір күн сізге ұқсамайды делік

Күнде таңертең ойланбастан оянудың қаншалықты жақсы екенін түсіндіңіз бе?

Қаныңыз жылы болса да, күмәнданыңыз

Жақсы күн - бұл шын мәнінде, сіздің жүзіңіздің жыпылықтауы

сіздің көзіңізде мағына

Білесің бе, жүрек те, аула да жоқ

Бұл елден маған көмек жоқ

Сыртқа шығып, бақытымды іздеуім керек

мен ше?

Бірақ олар маған қалай келеді

Қараңызшы, ол қолынан шығып жатыр

Бұл мені қайтадан азғыруда

мен ше?

Күлкілі болма, қайсымыз күнәһар

Жағдайымызға қарасақ, бәрі бұғауда.

Ақшамен өлшенеді

Біз рельстен қаншалықты алыстаймыз

Осылай барады, бәрібір келеді

«Уақыт шкаласын» қарастырыңыз

Барлығы да тәкаппар

Барлығының нәжіс күйі

Барлығы Лейла ма?

Барлығын тыңдама, әркімнен күтпе

Орталықтан, матрицадан алыс шығыңыз

Көшелер – тетристің өз үлесін алған құрылымдар

Бұрын ашық, енді жабық есіктер дейтін

Бұл да бір нәрсе ме?

Болады ма?

Іс бұзылмай тұрып

Сабанмен сабан

Қолында тас пен тайғақ

жаман әрқашан жаман

Тұзақ күтіп тұр

Біз сөйлеп жатқанда батып бара жатқан кеме!

«Тіпті Құдай оны суға батыра алмайды», - деді ол.

Атлант мұхитында жерленген адалдық

өмір сыйлық болды

Бұрын акр болатын

Енді не көреміз

уақыт келді

Бұл қаладан кетейік

із қалдырмай

Оны қазір аяқтаңыз, қорқынышты түс

Ары қарай…

Білесің бе, жүрек те, аула да жоқ

Бұл елден маған көмек жоқ

Сыртқа шығып, бақытымды іздеуім керек

мен ше?

Бірақ олар маған қалай келеді

Қараңызшы, ол қолынан шығып жатыр

Бұл мені қайтадан азғыруда

мен ше?