Les Vieux Bateaux (The Old Boats) - Édith Piaf

Ils n’ont plus que leurs souvenirs

Ceux qui, jadis, couraient le monde

Avec une grâce d’aronde

De la Loire au Guadalquivir

Ils méditent sur leur passé

Qui les rendit veufs d’aventures

Dans le bassin où leurs mâtures

Semblent des arbres trépassés

L’un fut goélette, autrefois

L’autre frégate sous l’Empire

Lui n'était qu’un petit navire

Lorsqu’il combattait les anglois

Et maintenant ils ne sont plus

Qu’un peu du vieux jadis qui flotte

Dont la pauvre tête radote

Sur de vieux exploits disparus

— J'ai vu la peste à Singapour

En dix-sept-cent-soixante-seize

Dit un ancêtre au ventre obèse

— Moi, je fus autrefois l’amour

De monsieur Vigny, vous savez

Un poète, un aristocrate

«Qu'elle était belle ma frégate»

Eh bien c’est de moi qu’il parlait

— Vous semblez me mettre à l'écart

C’est vrai, ma coque porte «…rage»

Je conçois, mais c'était «Courage»

Que l’on m’appelait sous Jean-Bart

Avant que son second parrain

Un boulet venu d’Angleterre

Me fit -c'était de bonne guerre-

L’entaille que je porte aux reins

— J'ai eu pour commandant Surcouf

Dans son poing brillait une gouge

Qui souvent fit couler du rouge

Des corps bruns tombés sans dire ouf

— Moi, j’eus pour nom «Bellérophon»

J’ai vu rêver sous ma misaine

Avant qu’il n’aille à Sainte-Hélène

Un dénommé Napoléon

Et c’est ainsi que, balancés

Par le clapotis d’une darse,

Les vieux bateaux, leur âme éparse

Causent entre eux de leur passé

Ou bien content, dans le serein,

Alors qu’au loin sonne la soupe

À quelque petite chaloupe

Des histoires de vieux marins

Олардың тек естеліктері бар

Бір кездері әлемді шарлағандар

Көгершін құйрығымен

Луарадан Гвадалкивирге дейін

Олар өздерінің өткені туралы ойлайды

Оларды шытырман оқиғалардың жесірлері еткен

Олардың діңгектері орналасқан бассейнде

Өлі ағаштар сияқты

Біреуі бұрын шхуна болған

Империяның астындағы басқа фрегат

Ол кішкентай ғана кеме болды

Ол ағылшындармен соғысқанда

Ал қазір олар жоқ

Ескі күндердің біразы ғана айналада қалықтап жатыр

Кімнің басынан аққан байғұс

Ескі жоғалған ерліктерге

— Мен оба ауруын Сингапурда көрдім

Он жеті жетпіс алтыда

— деді майлы қарын ата

«Мен бір кездері ғашық болдым

Сіз білесіз бе Виньи мырзадан

Ақын, ақсүйек

«Менің фрегатым қандай әдемі болды»

Жақсы, ол мен туралы айтты

«Сіз мені кейінге қалдырған сияқтысыз

Дұрыс, менің ісімде «...ашу» бар.

Мен түсіндім, бірақ бұл «Батылдық» болды

Мені Жан-Барт кезінде шақырды

Екінші құдай әкесінің алдында

Англиядан келген зеңбірек добы

Мені жасады - бұл әділ ойын болды -

Менің белімдегі жараны

— Менде командир Суркуф үшін бар еді

Оның жұдырығында ойық жарқырап тұрды

Кім жиі қызыл төгілді

Пікір айтпай құлаған қоңыр денелер

«Мені «Беллерофон» деп атады.

Мен желкемнің астынан түс көрдім

Ол Әулие Еленаға барар алдында

Наполеон есімді адам

Міне, осылайша, теңдестірілген

Бассейнді сығу арқылы,

Ескі қайықтар, олардың шашыраңқы жаны

Бір-біріңмен өткендері туралы әңгімелесіңдер

Немесе қуанышты, тыныш,

Сорпа алыстан естігендей

Кішкентай қайыққа

Ескі теңізшілердің ертегілері