La Vieux Piano - Édith Piaf

Un piano est mort et celle-là l’aimait

Quand elle était jeune

Et quand elle venait se saoûler l' dedans de pathétique

(Chanté)

En se frottant au piano nostalgique

Qu’il était beau, le piano, bon piano

Vieux piano des copains a l'époque des copains

Chez Bianco l’Argentin, vers trois heures du matin

Quand elle buvait son demi d’oubli

Et seule maintenant, elle pense au vivant

De ce vieux piano mort

Elle voit, elle entend les messes de ses vingt ans

Tomber d’un accord

Au bar, quand elle boit, c’est vrai qu’elle revoit

Des mains sur l’ivoire blanc

Les mains de Bianco, des mains qui lui font

Cadeau d’un peu du vieux temps

Mais dans son jean, un fantôme en blue jean

Un deuxième et puis vingt qui discutent en copains

D’un bistrot démodé, d’un piano démodé

Elle a crié: «Moi je sais !

Je sais !»

Elle va raconter l’histoire enfermée

Dans le vieux piano mort

Et c’est l’aventure qui bat la mesure

De plus en plus fort

Au clair de la vie, les mains des amis

Les yeux des lendemains

La vie devant nous, l’amour, et puis tout

Et tout, et plus rien

Ils sont tous morts au milieu d’un accord

Ils sont morts dans Ravel, dans un drôle d’arc-en-ciel

Un soldat est entré, un soldat est entré

(Parlé)

Un piano est mort, et celle-là l’aimait

Quand elle était jeune

Et quand elle venait se saoûler l' dedans de pathétique

(Chanté)

En se frottant au piano nostalgique

Фортепиано өлді, бұл оған ұнады

Ол жас кезінде

Ал ол ішімдік ішуге келгенде аянышты

(Ән)

Сағыныш пианиноны ысқылау

Фортепиано қандай әдемі болды, жақсы пианино

Ескі достар достар кезінде фортепиано

Bianco l'Argentin-де, түнгі сағат үштер шамасында

Ол ұмытудың жартысын ішкен кезде

Енді жалғыз өзі тірілерді ойлайды

Сол ескі өлі фортепианодан

Жиырмадағы бұқараны көреді, естиді

Келісімге келіңіз

Барда ішсе тағы көретіні рас

Қолдар ақ піл сүйегінде

Бианконың қолдары, оны жасайтын қолдар

Ескі күндерден қалған сыйлық

Бірақ оның джинсы, көк джинсы киген елес

Бір секунд, сосын жиырма дос сияқты сөйлеседі

Ескі бистроның, ескі фортепианоның

Ол айқайлады: «Мен білемін!

Мен білемін !»

Ол жабық әңгімені айтып береді

Ескі өлі пианинода

Және бұл шытырман оқиғаны жеңеді

Күшті және күштірек

Өмірдің нұрында, достардың қолында

Ертеңгі күннің көзі

Алда өмір, махаббат, сосын бәрі

Және бәрі және басқа ештеңе жоқ

Олардың бәрі мәміленің ортасында қайтыс болды

Олар Равелде, күлкілі кемпірқосақта қайтыс болды

Солдат кірді, солдат кірді

(Сөйлеу)

Фортепиано өлді, бұл оған ұнады

Ол жас кезінде

Ал ол ішімдік ішуге келгенде аянышты

(Ән)

Сағыныш пианиноны ысқылау