Three Flights Up - Don McLean

On the first floor there’s a young girl reeling

Her body’s numb and without feeling

As illusions dance on the midnight ceiling

Now she’s falling, now she’s kneeling

It’s almost like she’s bowed in prayer

A savior she’s about to bear

She screams for help, but no one’s there…

On the first floor…

On the first floor people walk the halls

But none can hear her desperate calls

There is no sound beyond the walls

So to the telephone she crawls

She telephones her only friend

The one on whom she can depend

But the phone rings on without an end

Then rings no more… On the first floor…

There’s a party on the second floor

And through the picture window you can see them all

They’re laughing and they’re dancing

Admiring the Renoir that’s hanging on the wall

But in the master bedroom where the coats are piled high

A silent, saddened lady thinks of what it’s like to die

And as she dwells on all the years she still has left to face

She wonders how she’ll ever find someone to take his place

Then suddenly she’s jarred by the ringing of the phone

Oh, why do you ring now, just when I want to be alone?

So she walks into the bathroom and drinks some water from a cup

But the telephone stops ringing just before she picks it up…

My family was very poor

So I worked hard to be secure

I married one I had to wed

And not the one I loved instead

When I was young my blood ran wild

But we stayed married for the child

Now three flights up, I’m all alone

My wife is dead, my child is grown

My daughter leads a wayward life

She’s been a failure as a wife

And though she lives just one floor down

She never calls or comes around…

Step off the platform and onto the train

Look out your window and into the rain

Watch all the buildings that pass as you ride

And count all the stories that go on inside

And then ask yourself if it must be this way

Should walls and doors and plaster ceilings

Separate us from each others' feelings?

Бірінші қабатта жас қызды қайта оралу бар

Оның денесі жансыз және сезімсіз

Түн ортасы төбеде елестер билегендей

Қазір ол құлап жатыр, енді тізерлеп отыр

Ол рүкүғ етіп дұға еткендей

Ол құтқаратын болмақшы

Ол көмек сұрап айқайлайды, бірақ ешкім жоқ…

Бірінші қабатта…

Бірінші қабатта адамдар залдарды аралайды

Бірақ оның шарасыз қоңырауларын ешкім естімейді

Қабырғалардан тыс дыбыс жоқ

Сондықтан ол телефонға  іздейді

Жалғыз досына телефон соғады

Ол тәуелді болатын адам

Бірақ телефон шексіз қосады

Сосын бұдан былай қоңырау соғылмайды… Бірінші қабатта…

Екінші қабатта кеш бар

Ал сурет терезесі арқылы олардың барлығын көруге болады

Олар күледі және билейді

Қабырғада ілулі тұрған Ренуарға таң қалу

Бірақ пальтолар үйілген басты жатын бөлмеде

Үнсіз, мұңды ханым өлудің қандай болатынын ойлайды

Ол барлық жылдар бойы тұрып, ол әлі де бетпе-бет келді

Ол оның орнын басатын адамды қалай табамын деп ойлайды

Кенет ол телефонның шырылдауынан шошып кетті

О, неге қазір мен жалғыз қалғым келгенде қоңырау шаласың?

Ол ваннаға кіріп, кеседегі суды ішеді

Бірақ телефон оны көтермес бұрын қоңырауды тоқтатады…

Менің отбасым өте кедей болды

Сондықтан мен қауіпсіз болу үшін көп жұмыс жасадым

Мен үйленгеніме үйлендім

Оның орнына мен жақсы көретін адам емес

Мен жас кезімде қаным ағып кетті

Бірақ бала үшін үйлендік

Қазір үш рейс жоғары, мен жалғызбын

Әйелім өлді, балам                                                                                                                                                                           |

Менің қызым таңдаулы өмір                                                                               

Ол әйелі ретінде сәтсіздікке ұшырады

Ол бір қабат төмен тұрса да

Ол ешқашан қоңырау шалмайды немесе келмейді…

Платформадан түсіп, пойызға отырыңыз

Терезеңізге және жаңбырға қараңыз

Жүріп бара жатқанда өтіп бара жатқан барлық ғимараттарды бақылаңыз

Ішіндегі барлық оқиғаларды санаңыз

Содан кейін өзіңізден сұраңыз, егер ол осылай болуы керек болса

Қабырғалар мен есіктер және гипс төбелері керек

Бізді бір-біріміздің сезімдерінен ажыратасыз ба?