Mi Pena - Denom, Maka

Y ¿Por qué nadie quiere mi pena?

¡Ya está bien de tantos problemas!

Yo también merezco una vida,

que sufrirla al final me entierra.

Cuando crees que van mal las cosas,

el nai que se te empeora,

y sé la ruina no viene sola,

no hay remedio y la mamá llora.

No hay un día que no piense en cómo salir de esto,

no tengo alma, apenas siento, me volví frío,

en un mundo que es imperfecto,

busco el motivo de seguir vivo sin arrepentirme de ello.

Nadie sabe lo que vivo,

es muy fácil hablar las cosas sin ningún sentido,

todo en balde, no hay derecho,

que los años se pasen y sólo ser como desecho,

ya nada me duele, soy como las piedras,

mis ojos no lloran, ya no siento lastima,

desde ya hace tiempo, ya no soy persona,

voy como los vute, aunque late mi corazón,

mátame, mátame, mátame…

Y ¿Por qué nadie quiere mi pena?

¡Ya está bien de tantos problemas!

Yo también merezco una vida,

que sufrirla al final me entierra.

Cuando crees que van mal las cosas,

el nai que se te empeora,

y sé la ruina no viene sola,

no hay remedio y la mamá llora.

Anduve buscando la excusa y razón,

perdido sin rumbo, motivo, no opción.

Anduve buscando de dónde soy yo,

mi hambre y mis nervios, ambición y dolor,

buscaba perdido arañando el odio,

si lloro escribo sólo sangre al folio,

describo la esencia;

silencio solo,

cansao' de arreglar por romperlo todo,

báilame pena, ahógame o rema,

mi barco perdido en la arena,

vacíame o llena, una vida entera,

mi infancia metido en problemas, más,

todo que apañar es a la verdad,

cada uno carga su condena,

no frena no llama, pensando en lana,

no fue a Disney Land pero irá a Punta Cana,

la feria, la mama,

aprendí a cogerlo mientras otros maman,

aquí hay que currar y correr pa' ganarse el pan,

vienen y van, las palabras no valen de nada,

familia cansada, hermanito preso,

menores casaos' con la droga en los huesos,

la ruina va al peso, agua en Marruecos,

siempre contigo aun estando lejos,

la vida partida en mil trozos,

ese hombre hablando no lo conozco,

me rompen, no alivian tus ojos.

Canso' de aprender a arreglar lo que rompo,

compongo el dolor al papel, no llorando en su hombro,

cansao' de romper lo que quiero,

las llamas y el fuego, mi vida en retales y escombros.

Y ¿Por qué nadie quiere mi pena?

¡Ya está bien de tantos problemas!

Yo también merezco una vida,

que sufrirla al final me entierra.

Cuando crees que van mal las cosas,

el nai que se te empeora,

y sé la ruina no viene sola,

no hay remedio y la mamá llora.

Неліктен менің ауырғанымды ешкім қаламайды?

Көптеген проблемалар жеткілікті!

Мен де өмірге лайықпын

бұл азаптың ақыры мені жерлейді.

Істер дұрыс емес деп ойлаған кезде

нашарлай түседі,

мен қирау жалғыз келмейтінін білемін,

Ешқандай ем жоқ, анасы жылайды.

Бұдан қалай құтыламын деп ойламайтын күнім жоқ,

Менде жаным жоқ, әрең сеземін, суып кеттім,

жетілмеген әлемде,

Өкінбей тірі қалудың себебін іздеймін.

Менің не өмір сүріп жатқанымды ешкім білмейді,

мағынасыз нәрселер туралы айту өте оңай,

бәрі бекер, құқы жоқ,

Жылдар өтіп, босқа кететінін,

Мені енді ештеңе ауыртпайды, мен тастар сияқтымын,

Менің көзім жыламайды, мен енді аямаймын,

Мен көптен бері адам емеспін,

Жүрегім соғып тұрса да, Вьют болып барамын,

мені өлтір, мені өлтір, мені өлтір...

Неліктен менің ауырғанымды ешкім қаламайды?

Көптеген проблемалар жеткілікті!

Мен де өмірге лайықпын

бұл азаптың ақыры мені жерлейді.

Істер дұрыс емес деп ойлаған кезде

нашарлай түседі,

мен қирау жалғыз келмейтінін білемін,

Ешқандай ем жоқ, анасы жылайды.

Мен сылтау мен себеп іздедім,

мақсатсыз жоғалтты, мотив, опция емес.

Қайдан екенімді іздедім,

менің аштығым мен жүйкем, амбициям мен ауырсынуым,

Мен жек көрушіліктен адасып қалдым,

Жыласам бетке тек қана қан жазамын,

Мен мәнін сипаттаймын;

жалғыз үнсіздік,

Барлығын бұзу үшін түзетуден шаршадым,

Мені мұңды билеңіз, мені суға батырыңыз немесе қатарласыңыз,

Менің кемем құмда жоғалып кетті,

мені босат немесе мені толтыр, бүкіл өмір,

Менің балалық шағым қиыншылыққа түсті, одан да көп,

түзететіннің бәрі шындық,

әрқайсысы өз жазасын алады,

тоқтамайды қоңырау шалмайды, лананы ойлап,

Дисней Лэндке бармады, бірақ Пунта-Канаға барады,

жәрмеңке, ана,

Басқалар сорып жатқанда мен оны ұстауды үйрендім,

мұнда жұмыс істеп, нан табу үшін жүгіру керек,

олар келеді және кетеді, сөздердің құны жоқ,

Шаршаған отбасы, түрмедегі кіші інісі,

некеде тұрған кәмелетке толмағандардың сүйектеріне есірткі заты бар,

қираған жер песоға, Мароккодағы суға,

Алыста болса да әрқашан сенімен,

мың бөлікке бөлінген өмір,

Мен ол кісінің сөйлейтінін білмеймін,

Олар мені сындырады, олар сіздің көзіңізді жеңілдетпейді.

Бұзғанымды жөндеуді үйренуден шаршадым,

Мен оның иығына жыламай, қағазға жазамын,

Қалағанымды бұзудан шаршадым,

жалын мен от, сынықтар мен қирандылардағы өмірім.

Неліктен менің ауырғанымды ешкім қаламайды?

Көптеген проблемалар жеткілікті!

Мен де өмірге лайықпын

бұл азаптың ақыры мені жерлейді.

Істер дұрыс емес деп ойлаған кезде

нашарлай түседі,

мен қирау жалғыз келмейтінін білемін,

Ешқандай ем жоқ, анасы жылайды.