Ветеран - Демидыч

Ветеран продаёт ордена,

Чтоб не кланяться ради Христа.

Что ж молчишь ты, родная страна,

Или совесть твоя не чиста?

Этот орден его за Москву,

А другой за Рейхстаг, за Берлин.

Он стоит на горбатом мосту

Без друзей боевых.

Один…

Этот друг его пал под Москвой,

И упал у Рейхстага второй.

И стоит ветеран сам не свой,

Вечный пленник Второй мировой.

Он сберёг тебя, Родина-мать,

А друзей не сумел уберечь…

Столько минуло лет, и опять

Он услышал немецкую речь.

Он стоит на горбатом мосту,

Перед Богом и Родиной чист,

Этот орден его за Москву

Покупает седой интурист.

Гладколицый сухой господин,

Как и он, ветеран по годам.

«Если хочешь, бери за Берлин,

А Москву я тебе не отдам…»

Ветеран продаёт ордена,

Чтоб не кланяться ради Христа.

Что ж молчишь ты, родная страна,

Или совесть твоя не чиста?

Ардагер медаль сатады

Мәсіх үшін тағзым етпеу.

Неге үндемейсің, елім,

Әлде ар-ұжданыңыз таза емес пе?

Бұл тапсырыс Мәскеуге,

Ал екіншісі Рейхстаг үшін, Берлин үшін.

Ол еңселі көпірдің үстінде тұр

Достар ұрыспастан.

Бір…

Оның бұл досы Мәскеуге жақын жерде құлады,

Ал екіншісі Рейхстагқа құлады.

Ал ардагер өзінің емес,

Екінші дүниежүзілік соғыстың мәңгілік тұтқыны.

Ол сені құтқарды, Отан,

Ал ол достарын құтқара алмады...

Қаншама жылдар өтті, тағы да

Ол неміс сөзін тыңдады.

Ол арқалы көпірде тұр,

Құдай мен Отан алдында таза,

Бұл тапсырыс Мәскеуге арналған

Шашы ағарған шетелдік турист сатып алады.

Тегіс жүзді құрғақ джентльмен,

Ол сияқты, жылдар бойы ардагер.

«Қаласаң Берлинді ал,

Ал мен саған Мәскеуді бермеймін...»

Ардагер медаль сатады

Мәсіх үшін тағзым етпеу.

Неге үндемейсің, елім,

Әлде ар-ұжданыңыз таза емес пе?