Поезд на Воркуту - Демидыч

Полустанок северный, колесики тук-тук, тук-тук,

Поезд скоро тронется, не прошло и двух минут,

Позади останется река, поплывут в окошке облака,

Бабушки с лукошками, клюквой и морошкою

Восемьсот какая-то верста.

Ту-ту, ту-ту, поезд мой идет на Воркуту,

Далеко родимая земля,

сколько лет не видел я тебя,

Ту-ту, ту-ту, из Москвы я еду в Воркуту,

Сердце холоднее, чем земля

Знаю, отогреешь ты меня.

Лесом перелесками проезжаем сотый мост,

Отмахали по России тысячи далеких верст,

Под Москвой такая красота,

Вот далась мне эта Воркута,

Только как не тосковать

Край, где родина и мать

Позабытый богом и царем.

Ту-ту, ту-ту, поезд мой идет на Воркуту,

Далеко родимая земля,

сколько лет не видел я тебя,

Ту-ту, ту-ту, из Москвы я еду в Воркуту,

Сердце холоднее, чем земля

Знаю, отогреешь ты меня.

С юной селянкой еду я в одном купе,

Скромная, неброская, что же я забыл в тебе?

А я чайку с брусникою напьюсь,

За дорогу дальнюю влюблюсь,

И приеду я домой со своею дорогой

И на этой девушке женюсь.

Ту-ту, ту-ту, поезд мой идет на Воркуту,

Далеко родимая земля,

сколько лет не видел я тебя,

Ту-ту, ту-ту, из Москвы я еду в Воркуту,

Сердце холоднее, чем земля

Знаю, отогреешь ты меня.

Ту-ту, ту-ту, поезд мой идет на Воркуту,

Далеко родимая земля,

сколько лет не видел я тебя,

Ту-ту, ту-ту, из Москвы я еду в Воркуту,

Сердце холоднее, чем земля

Знаю, отогреешь ты меня.

Солтүстік аялдама, дөңгелектер тук-тук, тук-тук,

Жақында пойыз қозғалады, тіпті екі минут өткен жоқ,

Артында өзен қалады, терезеде бұлттар қалықтайды,

Себет, мүкжидек және бұлт жидектері бар әжелер

Сегіз жүз верст.

Ту-ту, ту-ту, менің пойызым Воркутаға барады,

Алыс туған жер

Қанша жыл көрмедім сені,

Ту-ту, ту-ту, мен Мәскеуден Воркутаға бара жатырмын,

Жүрек жерден суық

Білемін, сен мені жылытасың.

Орман арқылы біз жүзінші көпірден өтеміз,

Мыңдаған алыс версттер Ресей бойынша толқындады,

Мұндай сұлулық Мәскеу маңында

Бұл Воркута маған берілді,

Тек қалай қайғырмау керек

Туған жер мен ана жатқан жер

Құдай мен патша ұмытты.

Ту-ту, ту-ту, менің пойызым Воркутаға барады,

Алыс туған жер

Қанша жыл көрмедім сені,

Ту-ту, ту-ту, мен Мәскеуден Воркутаға бара жатырмын,

Жүрек жерден суық

Білемін, сен мені жылытасың.

Мен жас ауыл тұрғынымен бір купеде саяхаттап жүрмін,

Қарапайымды, ақылды, мен сен туралы нені ұмыттым?

Ал мен шағала мен жидекпен ішемін,

Ұзақ жолда мен ғашық боламын,

Ал мен үйге қымбаттыммен келемін

Ал мен бұл қызға үйленемін.

Ту-ту, ту-ту, менің пойызым Воркутаға барады,

Алыс туған жер

Қанша жыл көрмедім сені,

Ту-ту, ту-ту, мен Мәскеуден Воркутаға бара жатырмын,

Жүрек жерден суық

Білемін, сен мені жылытасың.

Ту-ту, ту-ту, менің пойызым Воркутаға барады,

Алыс туған жер

Қанша жыл көрмедім сені,

Ту-ту, ту-ту, мен Мәскеуден Воркутаға бара жатырмын,

Жүрек жерден суық

Білемін, сен мені жылытасың.