Уйду утром - Da Gudda Jazz

Неизменно в памяти лицо твое — гладкий глянец.

Знает только мебель и мы вдвоем.

Нам было классно.

Соседи за стеной.

Бьем посуду, пьем — поем.

Остановите танец… Танец наших тел истерзанных самими собой.

Припев:

Но, я — из лета, а ты — из холодных зим.

Я — из подвалов, а ты — с последних этажей домов.

Милая кому мы пи**им?

— Врядли это любовь…

Я уйду утром и за собою не закрою дверь, даже.

Ты проснешься одна, я оставлю пустую постель, нашу.

Выпивай, испепеляй мое нутро до дна (до дна), до тла (до тла), до талого.

До дна (до дна), до тла (до тла), до талого.

До талого… Талого…

Ты — ненавидишь утро, пустоту, в ком-то тускло и грустно тут.

Хруст снега за окном, поток людей — незнаешь их… Пусть идут!

Мысли обо мне, но снова быстро надоела,

Ты так верно решила со мной играть мне на нервах!

Не надо думать о завтра, ведь эти пули на завтрак

Так обжигают сжимая сердце твое, и назад нет пути…

Ищи меня впереди, но в нашей песне лишь один мотив,

Мне утром рано надо уйти!

Припев:

Но, я — из лета, а ты — из холодных зим.

Я — из подвалов, а ты — с последних этажей домов.

Милая кому мы пи**им?

— Врядли это любовь…

Я уйду утром, и за собою не закрою дверь, даже.

Ты проснешься одна, я оставлю пустую постель, нашу.

Выпивай, испепеляй мое нутро до дна (до дна), до тла (до тла), до талого.

До дна (до дна), до тла (до тла), до талого.

До талого… Талого…

Но, я — из лета, а ты — из холодных зим.

Я — из подвалов, а ты — с последних этажей домов.

Милая кому мы пи**им?

— Врядли это любовь…

Врядли это любовь…

Әрдайым жадында сіздің бетіңіз тегіс жылтыр болып қалады.

Ол жиһаз бен екеумізді ғана біледі.

Біз керемет болдық.

Қабырғаның артындағы көршілер.

Ыдыстарды сындырамыз, ішеміз - жейміз.

Биді тоқтат... Өз-өзінен қиналған денеміздің биі.

Хор:

Бірақ мен жазданмын, ал сен суық қыстансың.

Мен жертөледенмін, ал сен үйлердің соңғы қабаттарынансың.

Жаным, біз кімді ұрып жатырмыз?

- Бұл махаббат емес...

Таңертең кетемін, есікті де жаппаймын.

Жалғыз оянарсың, бос төсек тастаймын, біздікі.

Іш, ішімді түбіне дейін (түбіне дейін), жерге (жерге), балқытып өрте.

Төменге (төменге), жерге (жерге), ерітуге.

Ерігенше ... Ерігенше ...

Сіз таңды, босты жек көресіз, мұнда біреуде бұл түтіккен және қайғылы.

Терезенің сыртындағы қытырлақ қар, адамдардың ағыны - сіз оларды білмейсіз ... Оларды жіберіңіз!

Мен туралы ойладым, бірақ тез жалықтым,

Сіз менімен нервтерімді ойнауды дұрыс шештіңіз!

Ертеңгі күнді ойлаудың қажеті жоқ, өйткені бұл оқтар таңғы асқа арналған

Осылайша олар жанып, жүрегіңді қысады, және кері жол жоқ ...

Мені алда ізде, бірақ біздің әнде бір ғана мотив бар,

Мен таңертең ерте кетуім керек!

Хор:

Бірақ мен жазданмын, ал сен суық қыстансың.

Мен жертөледенмін, ал сен үйлердің соңғы қабаттарынансың.

Жаным, біз кімді ұрып жатырмыз?

- Бұл махаббат емес...

Таңертең кетемін, есікті де жаппаймын.

Жалғыз оянарсың, бос төсек тастаймын, біздікі.

Іш, ішімді түбіне дейін (түбіне дейін), жерге (жерге), балқытып өрте.

Төменге (төменге), жерге (жерге), ерітуге.

Ерігенше ... Ерігенше ...

Бірақ мен жазданмын, ал сен суық қыстансың.

Мен жертөледенмін, ал сен үйлердің соңғы қабаттарынансың.

Жаным, біз кімді ұрып жатырмыз?

- Бұл махаббат емес...

Бұл махаббат емес...