The Nun With The Astral Habit - Cradle Of Filth

The world was her cloister, The Abbess Duboir

In the convent at All Hallows Fair

A pearl in an oyster she shone like a star

Augmenting her Sisterhoods prayers

Her singing touched angels and melted

Their hearts

Her choirs inspired the search

For the lost Holy Grail, the Benedict Arts

And the best of the Catholic Church

But if one thing

One precious little thing

Would darken this facade

There would be such consequences

Like the night Sister Victoria

Stepped in from the freezing cold

No candles would light at Evening Mass

The days passed by without a sigh

But dusk came thick with dread

Intangible, the air was full

Of wanderlust and approaching bloodshed

In truth, the Abbess with her pious whims

Enjoyed the new girls pain

Proof to the rest that the briars of sin

Entangled all the world in Satan’s name

Victoria Varco, once an heiress

To a proud noble estate

Fell pregnant by her recklessness

Who then fell foul to a violent fate

Such was her crime in expedient times

And the shame of besmirching her name

Her child was burnt, she was dragged to these walls

For a life in obedient chains

But not one thing

One precious little thing

Would darken this facade

Like the night Sister Victoria

Woke screaming in her room

She spent a week spiralling from heaven

And as the seasons wheezed and pined

Her dreams grew more perverse

For no good reason she would find

An alluring women naked save for jewels and verse

When her eyelids closed, on a moonlit shore

This intoxicating beauty would appear

The sweetest symphony composed

Those abating lips rose

To whisper dirty secrets in her ear

Clandestine Secrets

A dream within a dream

She finds herself this nymph

Abreast a desert dune

And below the crescent moon

Atop a darksome stranger

Ah, the spurting of his seed inside her triggers paradise

She rides the beast until the heavens tremble

Forcing eclipse, her lover licks her blood that drips down upon the sand

And almost out of hand

Coarse plots assemble

For somewhere in the convent walls

A templar treasure rests

Forgotten to the vestibules

Like pleasures of the flesh

So in return for nightly runs

Past tongues and wisdom’s hiss

She promised to assist the hunt

For and ancient golden chain amiss

Дүние оның монахы болды, Аббесс Дюбур

All Hallows Fair монастырында

Устрицадағы інжу, ол жұлдыздай жарқырады

Оның әпкелік дұғаларын арттыру

Оның әні періштелерге әсер етіп, балқып кетті

Олардың жүректері

Оның хорлары ізденістерге дем берді

Жоғалған Қасиетті Граил үшін, Бенедикт өнері

Католик шіркеуінің ең жақсысы

Бірақ бір нәрсе болса

Бір қымбат кішкентай нәрсе

Бұл қасбетті қараңғылау еді

Мұндай зардаптар болмақ

Виктория апа түндегідей

Қақаған аяздан  кірдім

Кешкі мессада бірде-бір шам жанмайды

Күндер күрсінбей өте берді

Бірақ ымырт қатты қорқынышпен келді

Материалдық емес, ауа толы болды

Қаңғыбас құмарлықтың және жақындап келе жатқан қантөгістің

Шындығында, аббат өзінің тақуалық қыңырлығымен

Жаңа қыздардың азабы ұнады

Қалғандарға күнәнің жауынгерлерінің дәлелі

Бүкіл әлемді Шайтанның атына айналдырды

Виктория Варко, бір кездері мұрагер

                     асыл      асыл          

Оның абайсыздығынан жүкті болды

Одан кейін кім қатал тағдырға     болды

Бұл оның орынды уақытта жасаған қылмысы болды

Оның атын кірлету ұят

Оның баласы күйіп қалды, оны осы қабырғаларға сүйреп апарды

Мойынсұнғыш тізбектегі өмір үшін

Бірақ бір нәрсе емес

Бір қымбат кішкентай нәрсе

Бұл қасбетті қараңғылау еді

Виктория апа түндегідей

Бөлмесінде айқайлап оянды

Ол бір аптасын көктен ұшып келді

Жыл мезгілдері дірілдеп, қарағайдай

Оның армандары одан сайын бұрмаланды

Ешқандай себепсіз ол табады

Әшекейлер мен өлеңдерді қоспағанда, жалаңаштанған тартымды әйелдер

Қабағы жұмылғанда, ай жарық жағада

Мынау ессіз сұлулық пайда болады

Ең тәтті симфония жазылған

Әлсіреген еріндер көтерілді

Оның құлағына лас құпияларды сыбырлау

Жасырын құпиялар

Армандағы арман

Ол өзін осы нимфаны табады

Шөл төбенің жанында жүріңіз

Ал жарты айдың астында

Қараңғы бейтаныс адамның басында

Әй, оның ұрпағы оның ішінде жұмаққа айналады

Ол аспан дірілдегенше аңға мінеді

Күннің тұтылуын мәжбүрлеген оның ғашығы құмға тамған қанын жалайды

Қолдан жүре жаздады

Дөрекі учаскелер жиналады

Монастырдың қабырғаларында бір жерде

Ғибадатхананың қазынасы жатыр

Вестибулаларға ұмытып кетті

Тәннің ләззаттары сияқты

Сондықтан түнгі жүгірулердің қайтары

Өткен тілдер мен даналық ысқырық

Ол аңға көмектесуге  уәде берді

Үшін және ежелгі алтын тізбегі дұрыс емес