Gabrielle - Cradle Of Filth

Foul snake despair

Where once you darkened gardens

Another coils there

Where twice you sliced all hope from me

And left these present scars

An insane love now burns above

The weft of incandescent stars

Hilt your dripping fangs that range

Skywards to rend apart

I might have sang of wings unchained

But long before I locked my heart

For Gabrielle

A fit and perfect stitch of foreign parts

Whose beauty fostered poets

Whose laugh like silver bells

Thawed your bitter winter from my path

Gabrielle

Foul snake despair

Where once you peddled secrets

Another spoils there

With speech that sweetens drowning

In deep lagoons of eyes

And legs that begged apologies

For lengths that mesmerised

Spare your hissing sentiments

For her fee welts more than thine

Though no malice she weans

Just a palace of dreams

Where windswept chambers pine

For Gabrielle

Whose hair-spun onyx is run with gold

Her rouge lips smack of dark blood

Her name in whisper rolls

Forever on my tongue

Lest her memory dissolve

Gabrielle

Oh, Gabrielle

Once crucified

I would have died

A thousand more times

Just to feel her breath

On my neck as a fervent lover

To drown her sighs

In floods of tears so well refined

And blind from spying her

In the arms of others

Buried inside

Where she’s all but mine

Save for those that dine

Oh her, on her perfect carcass

Foul snake despair

Where once you wreaked my misery

Another toils there

For long lost Gabrielle

Whose nightly spreading grin

Persists in other faces

By whom I’m slowly taken in

Жаман жыланның үмітсіздігі

Бір кездері сіз бақшаларды қараңғылаған жерде

Онда тағы бір орамдар

Менен үмітті екі рет үздіңіз

Және осы тыртықтарды қалдырды

Ақылсыз махаббат қазір жоғарыда жанып тұр

Қыздыру жұлдыздарының өрімі

Тамшылаған азу тістеріңізді сол ауқымда ұстаңыз

Бөлшектену үшін аспанға қарай 

Мен қанатымды шыбынсыз жырлаған болармын

Бірақ мен жүрегімді құлыптаудан көп бұрын

Габриэль үшін

Бөтен бөлшектердің жарық және мінсіз тігісі

Кімнің сұлулығы ақындарды тәрбиеледі

Кімнің күлкісі күміс қоңыраудай

Қаһарлы қысыңды менің жолымнан ерітті

Габриэль

Жаман жыланның үмітсіздігі

Бір кездері сіз құпияларды сатып алған жеріңіз

Тағы біреуі сол жерде бүлінеді

Суға батқанды тәтті ететін сөзбен

Терең лагуналарда

Ал кешірім сұраған аяқтары

Таңқаларлық ұзындықтар үшін

Ысылдаған сезімдеріңізді сақтаңыз

Оның ақысы сенікінен артық

Ешқандай зұлымдық болмаса да, ол бас тартады

Жәй армандар сарайы

Жел соққан камералар қарағай қайда

Габриэль үшін

Кімнің шашы бұралған оникс алтынмен басқарылады

Оның қызғылт еріндері қара қанға толы

Оның есімі сыбырлап естіліп жатыр

Мәңгі  тілім      

Оның жады өшпесін

Габриэль

О, Габриэль

Бірде айқышқа шегеленген

Мен өлетін едім

Тағы мың рет

Оның тынысын сезіну үшін

Жалынды ғашық ретінде менің мойнымда

Оның күрсінуін басу үшін

Тасқын көз жасында жақсы тазаланған

Оны тыңшылықтан соқыр

Басқалардың қолында

Ішінде жерленген

Менікінен басқа оның бәрі қайда

Тамақ ішетіндер үшін сақтаңыз

О, оның мінсіз ұшасында

Жаман жыланның үмітсіздігі

Бір кездері сен менің қасіретімді түсірген жер

Тағы бір жұмыс істейді

Көптен бері жоғалған Габриэль

Кімнің түнгі күлкісі

Басқа беттерде сақталады

Мені баяу қабылдайтын адам