Dirge Inferno - Cradle Of Filth

Carrion my name

For those who choose to mouth the curse

A tragic serenade

With Judas in my stride

The Gothic halls of shame

Where statues coldly hold no worse

Than the murders I reclaim

From a dark, forsaken time

Kissing heaven, spent

He wipes lips free of his hectic discharge

Wishing to repent

For the brute that ravaged free

In slight hands beauty weeps

Conquest’s deep methodical screwing

Hurt repeatedly

Like the world wound at his feet

Dirge Inferno

As it is written, damn it

So let it be wrung

From throats of those in overthrow

The past at last has come

A savage bit without respite

Pervades the freezing air

This winter chill, grist for his mill

If tears of joy will blear elsewhere

And church bells drown in the cracks of doom

The storms above us hew

As lightning runs like bifurcate tongues

Deflowering two by two

Hissing, malcontent

He storms the skies on electric discharge

Pissing in contempt

On the effigies of the weak

Killing all resolve

The great beast simmers, his scarlet women

Spit their vitriol

On the terrified face of peace

Dirge Inferno

As it is written, damn it

So let it be wrung

From throats of those in overthrow

Our past at last has come

A hellbound heart, the rose and thorn

Have locked to hasten blood

The moon disrobes, to harden droves

Of legions pouring

These rivers press, his breath adorns

Senates and enemy seats

Whilst his power takes as ingratitude

The writhing of the weak

«Wormwood my name

The poisoned star that fell to earth

And blistered free of shame

In the pits of self-rebirth

Now those caves become a farret

Overseeing endless barracks

As the waters turn to claret

And the Vatican satins burn

Менің атымды өлексе

Қарғыс айтуды таңдағандар үшін

Қайғылы серенада

Яһуда менің қадамымда

Готикалық ұят залдары

Мүсіндер бұдан асқан суық ұстайтын жерде

Мен қайтарып алған кісі өлтірулеріне қарағанда

Қараңғы, ұмытылған уақыттан

Аспанды сүйіп, жұмсалды

Ол еріндерін мазасыз ағызудан тазартады

Тәубе етуді қалау

Бостандықты жойып жіберген жауыз үшін

Кішкене қолында сұлулық жылайды

Conquest-тің терең әдістемелік бұрандалылығы

Қайта-қайта ауырады

Дүние оның аяғына жараланғандай

Диджи Тозақ

Жазылғандай, қарғыс атсын

Сондықтан оны бұзыңыз

Төңкерілгендердің көмейінен

Өткен соң келді

Тыныссыз жабайы

Мұзды ауаны таратады

Биылғы қыстың салқыны оның диірменіне арналған

Қуаныштың көз жасы басқа жерде ақса

Шіркеу қоңыраулары да қияметтің жарықтарына батады

Үстімізде дауыл соғып тұр

Найзағай екі жақты тілдер сияқты жүгіреді

Гүлді екі-екіден шығару

Сыбырлау, реніш

Ол аспанды электр разрядымен бұрады

Менсінбеу                            

Әлсіздердің бейнелері туралы

Барлық шешімді өлтіру

Ұлы аң қайнап жатыр, оның қызыл әйелдері

Олардың витриолын түкіріңіз

Бейбітшіліктің қорқынышты жүзінде

Диджи Тозақ

Жазылғандай, қарғыс атсын

Сондықтан оны бұзыңыз

Төңкерілгендердің көмейінен

Біздің өткеніміз келді

Тозаққа толы жүрек, раушан мен тікен

Қанды тездету үшін құлыптаңыз

Ай киімін киеді, жүргендерді қатайту үшін

Легиондар құйылып жатыр

Бұл өзендер басады, оның тынысы көрік береді

Сенаттар және жау орындары

Оның құдіреті ризашылық ретінде қабылданса да

Әлсіздердің қыбырлауы

«Менің атым жусан

Жерге түскен уланған жұлдыз

Әрі ұяттан  таза

Өзін-өзі қайта туу шұңқырларында

Енді бұл үңгірлер фарретке айналды

Шексіз казармаларды қадағалау

Сулар кларетке  бұрылғанда

Ал Ватикан атластары жанып тұр