Darkness Incarnate - Cradle Of Filth

'Something thicker than despair

Rides upon the midnight air

The smell of blood, the taste of prey

We spy you hiding Gilles de Rais'

Under August swelter, after banquet and soiree

When spiced wine and song have further heated veins

To the ninth degree as tenacula hold another body in their sway

Gilles retires from the grasping fires that will ashen the remains

Darkness incarnate

Demons in his semen that once clung about the throats

Of children dragged from cellars to his rooms

Now permeate the castle, all who sleep dream of the goat

That dark eclectic harbinger of doom

Nightingales sang of tragedy

Whispers were made of blasphemy

Vain, insane, this brute aloof

Drew tainted veils over bitter truth

The stairs ran helterskelter

His bedchamber besieged

By phantoms who sheltered in it’s furs, remorse

They sought to overwhelm him like a lantern of disease that shone on rotten

faces of those murdered out in force

Darkness incarnate

Fleeing ghosts so indisposed to his Satanic love

Of children dragged from cellars to his feast

He rose, a carnal wind opposed to those that sat above

Tearing out into the forest like a beast

The night wind sang of tragedy

Whispers were made of blasphemy

Vain, insane, this brute aloof

Drew painted sails over naked truth

Madness clouded everything like a lycanthropic shroud

And through it’s ghastly lineaments he saw

The trees become obscenities

Semen drip from every bough

As if he rooted Nature like a whore

Dryads tongued under skirts of leaves

Surrendering branches that slenderly pleased

The mocking orifices and the forest on her knees

Then once besotted, knotted trunks now grew

Rotten, venereal, cancerous, blue

The clotting of his heart to a rank cantankerous tune

Death is only a matter of a little pain

Beneath the sallow moonlight in a wonderland of pain

Gilles fled back through the castle, terrified and drained

He sought his deep red velvet bed and the sleep it preordained

Exhausted, forced into the dead, the creep of nightmares came again

Sadness clouded everything like a lycanthropic shroud

And through it’s ghastly lineaments he saw

Hundreds of slain children, some came crawling disemboweled

To where he stretched out howling on all fours

Corpses tore at his legs and knees

As he clawed to the cross begging reprieve from a Lord that soared above the

awful scene

He sobbed and wept, no voice was left

To scream, the dream was not drubbed yet

He heard the horrors hiss beside him, 'Herod, you’ll regret…'

'Who hears the tears of nightfall?

Who steers the spears so spiteful?'

Oh my dearest angels

Go pray to God for me

«Үмітсіздіктен де қалың нәрсе

Түн ортасы ауада мінеді

Қанның иісі, олжаның дәмі

Біз сізді Gilles de Racis жасырғанын тыңдаймыз

Тамыз айының астында, банкет пен суареден кейін

Кезде дәмдеуіштер шарап және ән одан әрі қыздырылған тамырлар бар

Тоғызыншы дәрежеге дейін тенакула басқа денені басып ұстайды

Гиллес қалдықтарды күлге айналдыратын отты ұстаудан кетеді

Қараңғылық бейнеленген

Бір кездері тамағына жабысып қалған ұрығында жындар

Жертөлелерден бөлмелеріне сүйреп апарылған балалар

Енді қамалға еніңіз, ұйықтап жатқандардың бәрі ешкі туралы армандайды

Қияметтің қараңғы эклектикалық хабаршысы

Бұлбұлдар трагедияны  жырлады

Сыбырлар күпірліктен жасалған

Бекер, ессіз, бұл дөрекі

Ащы шындыққа кірлеген перделерді тартты

Баспалдақтар тым-тырыс жүрді

Оның төсек бөлмесі қоршауға алынды

Оның терісін паналап жүрген елестер, өкініш

Олар оны шірікке жарқыраған ауру шамы сияқты басып алмақ болды.

күшпен өлтірілгендердің  жүздері

Қараңғылық бейнеленген

Қашқан елестер оның шайтандық махаббатына бей-жай қарамайды

Оның мейрамына жертөлелерден сүйреп апарылған балалар

Ол көтерілді, жоғарыда отырғандарға қарсы тәндік жел

Аң сияқты орманға кіріп кету

Түнгі жел трагедияны  жырлады

Сыбырлар күпірліктен жасалған

Бекер, ессіз, бұл дөрекі

Дрю жалаңаш шындықтың үстіне желкендерді бояды

Ақылсыздық ликантроптық жамылғы сияқты бәрін бұлтты

Ол арқылы ол қорқынышты сызықтарды көрді

Ағаштар ұятсыздыққа айналады

Әрбір бұтақтан шәует тамшылайды

Табиғатқа жезөкшедей тамыр салғандай

Жапырақ юбкасының астында сөйлеген құрғақтар

Жіңішке риза болатын бұтақтарды тапсыру

Оның тізесінде келеке саңылаулар мен орман

Бір кездері тоқылған, түйіні бар діңдер енді өсті

Шірік, венерологиялық, қатерлі ісік, көк

Оның жүрегінің қатты әуенге қоюы 

Өлім - бұл азғантай ауыртпалық

Саңырауқұлақ ай нұрының астында ауыру ғажайып елінде

Гиллес қорқып, құлыптан қашып кетті

Ол өзінің қою қызыл барқыт төсегін және ол алдын ала белгілеген ұйқыны іздеді

Шаршаған, амалсыздан өлген, қорқынышты армандар қайтадан келді

Мұң барлығын ликантроптық жамылғы сияқты бұлтты

Ол арқылы ол қорқынышты сызықтарды көрді

Жүздеген өлген балалар, кейбіреулері ішектері шұңқырмен жорғалап келді

Ол төрт аяғын ұйып созылған жерге 

Мәйіттер оның аяқтары мен тізелерін жыртып алған

Ол айқышты тырнап                                                                       |

қорқынышты көрініс

Ол жылап жіберді, дауысы қалмады

Айқайлап айтсам, арман әлі орындалмаған

Ол қасынан «Ирод, өкінесің...» деген сұмдықты естіді.

'Түннің көз жасын кім естиді?

Кім найзаларды сонша жек көреді?'

О, менің ең қымбатты періштелерім

Барып мен үшін Аллаға жалбарыңыз