My Father's House - Cowboy Junkies

Last night, I dreamed that I was a child

Out where the pines grow wild and tall

I was trying to make it home through the forest

Before the darkness falls

I heard the wind rustling through the trees

And ghostly voices rose up from the fields

I ran with my heart pounding, down that broken pathway

With the devil snapping at my heel

I broke through the trees and there, in the night

My father’s house stood, shining hard and bright

The branches and brambles tore my clothes and caused me harm

But I ran 'til I fell, shaking in his arms

I awoke and imagined the hard things that pulled us apart

Will never again, sir, tear us from each other’s hearts

I got dressed, and to that house I did ride

From out on the road, I could see its windows shining in light

I walked up the steps and stood on the porch

A woman I didn’t recognize spoke to me through a chained door

I told her my story and who I’d come for

She said, «I'm sorry, son, but no one by that name lives here anymore»

My father’s house shines hard and bright

It stands like a beacon, calling me in the night

Calling and calling, so cold and alone

Shining 'cross this dark highway, where our sins lie unatoned

Кеше түнде мен баламын деп армандадым

Қарағайлар жабайы және биік өсетін жерде

Мен орман арқылы үйге жетуге тырыстым

Қараңғылық түскенге дейін

Мен ағаштардың арасынан желдің сыбдырын естідім

Егістерден елес дауыстар көтерілді

Мен жүрегім дүрсілдеп, сол бұзылған жолмен жүгірдім

Ібіліс менің өкшемнен шапты

Мен түнде ағаштарды жарып өттім

Әкемнің үйі жарқырап, жарқырап тұрды

Бұтақтар мен бұтақтар киімдерімді жыртып, маған зиян келтірді

Бірақ мен оның құшағында дірілдеп құлағанша жүгірдім

Мен оянып, бізді бөліп, бізді бөліп алды

Енді ешқашан, сэр, бізді бір-біріміздің жүрегімізден айыра алмаймын

Мен киіндім, сол үйге    міндім

Жолдан мен оның жарық жарқыраған терезелер көрдім

Баспалдақпен                                                                                                                                                       тұрдым

Мен танымайтын әйел менімен шынжырлы есік арқылы сөйлесті

Мен оған өз оқиғамды және кім үшін келгенімді айттым

Ол: «Кешіріңіз, балам, бірақ бұл жерде енді ондай есімді ешкім тұрмайды» деді.

Әкемнің үйі нұр үстіне нұр

Ол түнде мені шақыратын шамшырақ сияқты

Қоңырау шалу және қоңырау шалу, соншалықты суық және жалғыз

Біздің күнәларымыз өтелмеген осы қараңғы тас жолды жарқыратып өтіңіз