O Soldado - Cláudia Pascoal

Ele foi assim como veio

Sem receio nem medo do fim

Só deixou um último beijo

E no meio dos dois um jardim

Ela travou a emoção

Mais tarde tentou ser feliz

De dia vence a solidão

Mas de noite não sabe dormir

E os dias viraram anos

Vê nos ramos que o vento despiu

E perdeu o rasto no espelho

Da memória que um dia sentiu

Pintou uma nova canção

Num quarto que estava vazio

Matou a última esperança

E depois finalmente dormiu

Até que uma noite o passado

Encontrou sua porta e bateu

Mas aquele rosto cansado

Ela não reconheceu

Ele travou a emoção

E o mar dos seus olhos ruiu

Por fim com resignação

Procurou uma estrada e seguiu

Pois ele era só um soldado

Numa guerra que chegou ao fim

E no bolso trazia guardado o retrato

Da mulher que esperava por si

Ол қалай келсе солай кетті

Қорқынышсыз немесе ақырзаманнан қорықпай

Соңғы сүйіспеншілікті ғана қалдырды

Екеуінің арасында бақша

Ол эмоцияны ұстап алды

Кейін бақытты болуға тырысты

Күндіз жалғыздықты жеңеді

Бірақ түнде қалай ұйықтау керектігін білмейді

Ал күндер жылдарға айналды

Бұтақтардан желдің жұлынғанын қараңыз

Айнадағы ізін  жоғалтты

Сіз бір кездері сезінген жадыңыздан

жаңа ән жазды

Бос бөлмеде

соңғы үмітті өлтірді

Сосын ақыры ұйықтап қалды

Өткен бір түнге дейін

Сіздің есігіңізді тауып, қағады

Бірақ бұл шаршаған жүз

ол танымады

Ол эмоцияны ұстады

Ал көздеріңіздің теңізі құлады

Ақырында отставкаға кетумен

Жол іздеп, соңынан ерді

Өйткені ол жай ғана әскери адам еді

Аяқталған соғыста

Қалтада ол портретті сақтады

Сені күткен әйелден