Листопад - Чёрный кофе

Мне сегодня приснилась опять

Золотая пора листопада.

Будто падают листья, их готов целовать,

Как сестру обнимая и брата.

Будто сам я такой же листок,

Унесенный с высокого клена,

И лежу на родимой землице, сынок,

И на небо гляжу удивленно.

И вся Жизнь предстает предо мной

Дымкой розовой, облаком дивным.

И торопится в даль по дороге лесной

Где бродил я подростком наивным.

Перелетные птицы летят,

Отзвенели свове, отсвистели,

скоро вьюги печали мои утолят,

Скоро землю застелят метели.

Мне сегодня приснилась опять

Золотая пора листопада…

Бүгін тағы армандадым

Жапырақтың түсуінің алтын уақыты.

Жапырақтар түсіп жатқандай, оларды сүйуге дайын,

Әпке мен ағаны құшақтап алғандай.

Мен өзім бір жапырақ сияқтымын,

Биік үйеңкіден алып кетті,

Туған жерімде жатырмын, балам,

Ал мен таңдана аспанға қараймын.

Ал бүкіл өмір менің алдымда көрінеді

Түтін қызғылт, ғажайып бұлт.

Ал орман жолымен алысқа асығады

Мен аңғал жасөспірім кезімде қайда кеттім.

Көшпелі құстар ұшады

Олар қоңырау шалды, ысқырды,

көп ұзамай борандар менің қайғымды басады,

Көп ұзамай жер бетін бұрқасын басады.

Бүгін тағы армандадым

Жапырақтың түсуінің алтын уақыты...