J'ai pris alors - Charles Aznavour

Je n’ai jamais connu mon père

On dit que ma mère non plus

Aussi j’ai grandi sans manière

Sans que personne ne m’ait reconnu

Enfant je fauchais aux étalages

Ce que ma mère ne pouvait m’acheter

Il faut bien manger à tout âge

J’ai appris alors à tricher

A quinze ans au marché au puces

J’ai reçu un grand choc au coeur

Une fille qu’avait seize ans au plus

Et balancée comme le bonheur

Je la guettais au coin de la rue

Rien que pour la regarder passer

Elle avait une mine ingénue

J’ai appris alors à rêver

Un jour fatigué de la suivre

Je lui ai parlé simplement

En ce cas-là ce qui arrive

Est arrivé évidemment

On s’est fait des milliers de promesses

Se jurant de toujours s’aimer

Et quand j’ai cueilli sa jeunesse

J’ai appris alors à chanter

Mais elle est partie sans rien dire

Un matin je ne sais pourquoi

Je suis resté là à sourire

Dieu que l’on est bête parfois

Jour après jour, heure après heure

J’ai appris ce qu'était pleurer

Et comme son souvenir demeure

Faut que j’apprenne à oublier

Мен әкемді ешқашан танымадым

Менің анам да жоқ дейді

Мен де жолсыз өстім

Мені ешкім танымай

Бала кезімде дүңгіршектерде шөп шабатынмын

Анамның маған сатып ала алмағанын

Кез келген жаста жақсы тамақтаныңыз

Содан алдауды үйрендім

Он бесте барахолкада

Мен жүрегімді қатты сілкіндірдім

Он алтыдан асқан қыз

Және бақыт сияқты тербелді

Мен оны бұрышта бақылап тұрдым

Тек оның өтіп бара жатқанын көру үшін

Оның тапқыр түрі болды

Содан армандауды үйрендім

Бір күні оның соңынан еруден шаршадым

Мен онымен жаңа ғана сөйлестім

Ондай жағдайда не болады

Болғаны анық

Біз мыңдаған уәде бердік

Әрқашан бір-бірін жақсы көруге ант беру

Ал мен оның жастығын жұлып алғанда

Содан ән айтуды үйрендім

Бірақ ол ештеңе айтпастан кетіп қалды

Бір күні таңертең неге екенін білмеймін

Мен сол жерде күліп тұрдым

Құдай-ау, кейде ақымақ боламыз

Күн артынан күн, сағат артынан сағат

Мен жылау дегеннің не екенін түсіндім

Және оның жады қалай сақталады

Мен ұмытуды үйренуім керек