Comme L'eau, Le Feu, Le Vent - Charles Aznavour

J’ai l'âme débordante de joie

Mais ces joies sont oppressées d’amour

Quand tu es prés de moi car ton coeur est changeant et secret

Et peur-être jamais, ne saurais-je jamais qui tu es?

Fuyante comme l’eau qui ruisselle un instant sur la peau

Et soudain s'évapore et s’en va, fuyante comme l’eau

Tu ricoches entre rires et sanglots

Et sans cesse coule entre mes doigts.

Il me faut malgré moi t’avouer qu’avec toi, je ne sais comment faire

Et sur quel pied danser, parfois croyant tenir le bonheur

Quand je ferme les yeux, je ressens comme un vide en mon coeur.

Ivre comme le feu qui danse en projetant ses couleurs

Qui crépite et fait parler le bois

Ivre comme le feu, un instant tu t’offres avec chaleur

Et l’autre tu te figes de froid.

Je n’ai plus de sommeil, de repos, je n’ai que mes désirs

Qui sans cesse s’accrochent à ma peau

Le soir libre de tout sans compter

Au matin, tu reprends ce que la veille tu as donné.

Folle comme le vent qui hérisse la terre au printemps

Qui effeuille et piétine les fleurs

Folle comme le vent, tu mutiles mes rêves et mon temps

Et t’amuses à retourner mon coeur.

Et dans ce tourbillon de folies, de rires et de pleurs

Je me bats contre mes sentiments, je n’ai plus de raison

Car tu cernes ma vie et mon coeur

Comme l’eau et le feu et le vent.

Жаным қуаныштан тасып тұр

Бірақ бұл қуаныштар махаббатпен басылады

Сіз менің қасымда болсаңыз, себебі сіздің жүрегіңіз өзгереді және құпия болады

Мүмкін ешқашан, мен сенің кім екеніңді білемін бе?

Теріге бір сәтке су ағып жатқандай ағып кетеді

Және кенет буланып, судай қашып кетеді

Сіз күлу мен жылау арасында секіріп кетесіз

Саусақтарым арқылы тоқтаусыз ағып жатыр.

Мен сізге мойындауым керек, сізбен не істерімді білмеймін

Ал қай аяқпен билеу керек, кейде бақыт ұстайды деп сенеді

Көзімді жұмсам, жүрегімде бір бос орын бар сияқты.

Бояуларын шығарып билейтін оттай мас

Бұл ағашты дірілдеп, сөйлейді

Оттай мас болып, бір сәт өзіңе жылу сыйлайсың

Ал екіншісін суықтан тоңазытып жібересіз.

Менде енді ұйқы, демалу жоқ, тек өз қалауым бар

Бұл менің теріме шексіз жабысады

Есепсіз бәрінен бос кеш

Таңертең сіз өткен күнді қайтарып аласыз.

Көктемде жерді қылшық еткен желдей ессіз

Гүлдерді кім жұлып, таптайды

Жел сияқты ессіз, сен менің армандарымды және уақытымды бұзасың

Ал сен менің жүрегімді айналдырып қызықсың.

Ал мына жындылық, күлкі мен жылау құйынында

Мен өз сезімдеріме қарсы күресемін, менде артық себеп жоқ

Өйткені сен менің өмірімді және жүрегімді қоршап тұрсың

Су, от және жел сияқты.