Ce Métier - Charles Aznavour

De galères en galas

A Paris, en province

De scène d’Opéra

En spectacle de rue

De fabuleux contrats

En cachets plus que minces

Pour nous quoi qu’il en soit

Le rêve continue

Ce métier, c’est le pire et c’est le meilleur

On a beau s’en défendre il nous tient et nous hante

Que l’on soit comédien, danseur ou que l’on chante

Ce métier, il fait mal comme il fait rêver

Et du «temps des cerises» à «être ou ne pas être»

Que l’on soit débutant ou déjà passé maître

Au plus haut de l’affiche, ou à peine cité

Il est notre patrie et notre champ d’honneur

Du vieux conservatoire ou enfant de la balle

Notre seul horizon est au fond d’une salle

Notre soleil jamais qu’un coup de projecteur

Ce métier, qui tient tous nos sens en éveil

D'échec retentissant en triomphale route

Qui nous gonfle d’orgueil, ou nous détruit de doute

Ce métier est le seul jardin de nos merveilles

De nuits de dépression

Après que la critique

A tort ou à raison

Nous traîne dans la boue

De moment d'émotion

En instant de panique

On entre en religion

A l’heure ou tout ce joue

Ce métier de crève faim de va-nu-pieds

Que ce soit à l'écran, sur scène ou bien en piste

Il faut pour le tenter être un rien utopiste

Car il fait peu d'élu pour beaucoup d’appelés

Ce métier qui peut nous abolir parfois

Commandeur de Paris, ou Sir en Angleterre

Les Sept d’or, les Césars les triomphes ou Molières

C’est toujours le public au fond qui les octroie

Fier sous les quolibets, humble sous les bravos

Faussement protégé par le mot de Cambronne

Émouvant, hilarant, en forme ou bien aphone

Mais déchiré de trac au lever de rideau

Ce métier, n’est pas facile à assumer

Bâti sur le succès il rend tout vulnérable

Mais bien que sans mémoire, et bien qu’impitoyable

Il reste le plus beau car c’est notre métier

Il reste le plus beau, car c’est notre métier

Галереялардан галаларға дейін

Парижде, провинцияда

Опера сахнасы

Көше спектаклінде

Керемет келісім-шарттар

Жіңішке маркалардан артық

Біз үшін бәрібір

Арман жалғасады

Бұл жұмыс ең нашар және ең жақсы

Біз қанша қорғансақ та, ол бізді ұстап, бізді қуады

Сіз актер, биші немесе әнші болсаңыз да

Бұл жұмыс сізді армандайтындай ауырады

Ал «шие уақытынан» «болу немесе болмауға» дейін

Сіз бастаушы болсаңыз да, шебер болсаңыз да

Үздік есепшот немесе әрең аталды

Ол – біздің Отанымыз, абыройлы өрісіміз

Ескі консерватория немесе балдың баласы

Біздің жалғыз көкжиегіміз бөлменің артқы жағында

Біздің күн ешқашан прожектор емес

Барлық сезімімізді сергек ұстайтын бұл мамандық

Жеңіс жолындағы жаңғырық сәтсіздік

Кім бізді мақтан тұтады немесе бізді күмәнмен құртады

Бұл қолөнер – біздің ғажайыптарымыздың жалғыз бағы

Депрессия түндері

Сыннан кейін

Дұрыс немесе бұрыс

бізді балшықпен сүйреп апарады

Сезім сәттері

Дүрбелең сәтінде

Біз дінге кіреміз

Осының бәрі ойнап тұрған уақытта

Жалаң аяқ аштықтан бұл кәсіп

Экранда, сахнада немесе тректе

Оны көру үшін сізге аздап утопиялық болу керек

Өйткені шақырылғандар көп үшін таңдалғандар аз

Бұл жұмыс кейде бізді жоюы мүмкін

Париждің қолбасшысы немесе Англиядағы сэр

Алтынның жетілігі, Цезарь, Триумф немесе Мольер

Оларға әрқашан төменгі жағындағы аудитория мүмкіндік береді

Қалжың астында мақтаныш, қошемет астында кішіпейіл

Камбронның сөзімен жалған қорғалған

Қозғалыс, көңілді, жарасымды немесе дауыссыз

Бірақ шымылдық көтерілгенде сахна қорқынышынан жыртылды

Бұл жұмысты қолға алу оңай емес.

Табысқа негізделген ол бәрін осал етеді

Бірақ ессіз болса да, мейірімсіз болса да

Бұл ең әдемі болып қала береді, өйткені бұл біздің жұмысымыз

Бұл ең әдемі болып қала береді, өйткені бұл біздің жұмысымыз