Дожди омывают кресты - Бутырка

Не праздник и не чьи-то именины

Собрали нас сегодня за столом

Вот год ещё прошел у нас родные

За Саню оренбургского нальем.

Молитвы мама за сыночка тихо скажет

За брат брат вновь душу изольет

А нам друзья так друга не хватает

Но если помним, значит он живет

Но если помним, значит он живет

Дожди омывают кресты

Не прячем здесь слезы и мы

С годами лишь память сильней

А в жизни все больше потерь

Дожди омывают кресты

Слезами с небес льют они

А в нашей душе лишь тоска

Когда покидают друзья

А оренбургские платки все так же в моде

Все так же тянется к людскому молодежь

Земной наш путь не бесконечная дорога

Но если помним, значит мы живем

Дожди омывают кресты

Не прячем здесь слезы и мы

С годами лишь память сильней

А в жизни все больше потерь

И надрывается душа и струны плачут

Вновь за ушедших льется звон колоколов

А наша память снова возвращает

Кто близок был, сейчас так далеко

Дожди омывают кресты

Не прячем здесь слезы и мы

С годами лишь память сильней

А в жизни все больше потерь

Дожди омывают кресты

Слезами с небес льют они

А в нашей душе лишь тоска

Когда покидают друзья

Мереке емес, біреудің есімі емес

Бүгін бізді дастархан басына жинады

Туыстарымызбен тағы бір жыл өтті

Санья Орынбор үшін құйыңыз.

Анасының ұлы үшін дұғасы тыныш болады

Ағайын үшін, ағайын тағы да жанын төгеді

Ал біз доспыз, сондықтан достық жеткіліксіз

Бірақ есімізде болса, ол өмір сүреді

Бірақ есімізде болса, ол өмір сүреді

Жаңбыр кресттерді жуады

Біз бұл жерде көз жасымызды жасырмаймыз

Жылдар өткен сайын тек есте сақтау қабілеті күшейе түседі

Ал өмірде жоғалтулар көбейеді

Жаңбыр кресттерді жуады

Олар көктен көз жасын төгеді

Ал біздің жанымызда тек сағыныш

Достар кеткенде

Ал Орынбор орамалдары әлі сәнде.

Әлі де адамдық жастарға қол созу

Біздің жердегі жолымыз бітпейтін жол емес

Бірақ есімізде болса, өмір сүреміз

Жаңбыр кресттерді жуады

Біз бұл жерде көз жасымызды жасырмаймыз

Жылдар өткен сайын тек есте сақтау қабілеті күшейе түседі

Ал өмірде жоғалтулар көбейеді

Ал жан үзіліп, жіп жылайды

Қайтыс болғандар үшін тағы да қоңырау соғылып жатыр

Ал біздің жадымыз қайта оралады

Кім жақын болды, қазір алыс

Жаңбыр кресттерді жуады

Біз бұл жерде көз жасымызды жасырмаймыз

Жылдар өткен сайын тек есте сақтау қабілеті күшейе түседі

Ал өмірде жоғалтулар көбейеді

Жаңбыр кресттерді жуады

Олар көктен көз жасын төгеді

Ал біздің жанымызда тек сағыныш

Достар кеткенде